اثربخشي داستان‌هاي اجتماعي بر افزايش مهارت‌هاي اجتماعي كودكان با اختلال طيف اتيسم

Social Stories on Increasing Social Skills of Children with Autism Spectrum Disorder

زمينه و هدف: استفاده از داستان اجتماعي درمقايسه با كار مستقيم با كودكان با اختلال طيف اتيسم، به‌دليل علاقهٔ وافر آن‌ها به داستان، جالب‌تر و لذت‌بخش‌تر است و درنتيجه توجه كودك را بيشتر و بهتر متمركز مي‌كند؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي داستان‌هاي اجتماعي بر افزايش مهارت‌هاي اجتماعي كودكان با اختلال طيف اتيسم انجام شد. روش‌بررسي: روش مطالعهٔ حاضر آزمايشي با طرح پيش‌آزمون‌پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعهٔ آماري را تمامي دانش‌آموزان با اختلال طيف اتيسم 8تا11 سال پسر شهر كرمانشاه تشكيل دادند كه ازطريق نمونه‌گيري دردسترس تعداد ده نفر انتخاب شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. جلسات براي گروه آزمايش در 35 جلسهٔ 30دقيقه‌اي و در طول دو ماه و نيم اجرا شد؛ درحالي‌كه گروه كنترل چنين آموزشي را دريافت نكرد. هر دو گروه با پرسشنامهٔ ارتباط اجتماعي SCQ در دو مرحلهٔ پيش‌آزمون و پس‌آزمون و با استفاده از آزمون تي دو نمونهٔ مستقل ارزيابي شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه استفاده از داستان اجتماعي براي گروه آزمايشي در ارتقاي مهارت‌هاي اجتماعي آنان تأثير معناداري داشته است (0٫05>p). نتيجه‌گيري: باتوجه به يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه استفاده از داستان‌هاي اجتماعي مي‌تواند روشي مناسب جهت ارتقاي مهارت‌هاي اجتماعي كودكان با اختلال طيف اتيسم باشد.

Background & Objective: Based on the passion of autism spectrum disorder children to social story, it is important way to handle them and learn relation to them. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of social stories on increasing social skills of children was with autism spectrum disorder. Methods: Method of study was experimental and pretest–posttest design with control group. The statistical population was 10 students with autism spectrum disorder (8–11 years, son) was born in Kermanshah (Western of Iran). They randomly selected were located in two experimental and control groups. The experimental group received 35 sessions of 30–minute sessions and was conducted during two and a half months, while the control group did not receive such training. Both group were evaluated by social communication questionnaire (SCQ) in two pre–test and post–test and by use of independent samples t–test. Results: The results showed that the use of social story on the experimental group has a significant effect in improving their social skills (p<0.05). Conclusion: The results of this research can be concluded that the use of social stories can be an appropriate way to improve the social skills of children with autism spectrum disorder.