بررسي اثربخشي مداخله رواني آموزشي بر بار رواني مراقبان خانگي بيماران مبتلا به اختلال دو قطبي

قدمه: مراقبت از بيمار مبتلا به اختلال رواني مسؤوليتي است كه بار رواني زيادي براي اعضاي خانواده به همراه دارد. در سال هاي اخير به روان درماني ها به ويژه مداخله هاي رواني- اجتماعي در كنار دارو درماني بيشتر توجه شده است. از جمله اين مداخلات آموزش هاي رواني خانواده محور است. هدف مطالعه حاضر تعيين اثربخشي مداخله رواني آموزشي بر بار رواني مراقبان خانگي بيماران مبتلا به اختلال دو قطبي بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در بيمارستان اعصاب و روان وابسته به دانشگاه علوم پزشكي بوشهر در سال 1397 انجام گرديد. نمونه هاي پژوهش شامل 31 نفر از مراقبان اصلي بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي بودند كه در 6 جلسه آموزش گروهي شركت كردند. قبل و بعد از مداخله پرسشنامه بار رواني زاريت توسط مراقبان به صورت خودايفا تكميل گرديد. داده هاي به دست آمده توسط نرم افزار آماري spss-19 و آزمون هاي آماري كاي اسكوئر، همبستگي پيرسون و تي زوجي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سن مراقبان 62/12± 77/45 بود. ميانگين بار رواني مراقبان بيماران در پيش آزمون 73/14± 45/66 بود. نتايج مطالعه نشان داد كه پس از شركت در جلسات آموزشي ميانگين بار رواني در مراقبان با ميانگين 53/10± 38/49 به طور معني داري كاهش يافته بود(001/0< P). نتيجه­ گيري: با توجه به اثربخشي مداخله رواني آموزشي بر بار رواني مراقبان خانگي بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي پيشنهاد مي شود كه از الگوي مداخلات رواني آموزشي در بخش هاي روانپزشكي جهت مراقبان خانگي بيماران دوقطبي استفاده نمايند.

Background: Caring for a patient with a mental disorder is a responsibility that has a lot of psychological burden for family members. In recent years, psychotherapy, especially psychosocial interventions, along with drug therapy has been given greater attention. One of these family-based interventions is the psycho-educational intervention of the family. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of psycho-educational intervention on the burden of family caregivers of patients with bipolar disorder. Methods: This is a quasi-experimental study conducted in the psychiatric hospital affiliated to Bushehr University of Medical Sciences in 2018. The research sample consisted of 31 main caregivers of patients with bipolar disorder who participated in 6 group training sessions. Before and after the intervention, Zarit psychological burden questionnaire was completed by caregivers. Data were analyzed by SPSS 19 software, Chi-square, Pearson correlation, and T-test. Results: The mean age of caregivers was 45.77 ± 12.62. The mean psychosocial burden of caregivers in the pretest was 66.45 ± 14.73. The results of the study showed that after participating in educational sessions, the average of psychological burden in caregivers with mean of 38.3 ± 10.53 was significantly decreased (P = 0.000). Conclusion: Considering the effectiveness of psycho-educational interventions on the burden of family caregivers in patients with bipolar disorder, it is suggested to use psycho-educational interventions in psychiatric wards for caregivers in bipolar patients.