اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر افسردگي و سبك پاسخ دهي نشخواري زنان مبتلا به ديابت نوع 2

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر افسردگي و نشخوار ذهني زنان ديابتي انجام شده است.طرح پژوهش آزمايشي و از نوع طرح هاي تك عاملي با پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از گروه گواه بود. نمونه متشكل از 30بيمار زن مبتلا به ديابت عضو هيات ورزشهاي همگاني استان خراسان شمالي بودند كه به طور تصادفي به يك گروه آزمايش( شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي) و يك گروه كنترل گمارده شدند. بيماران گروه آزمايش در 8 جلسه 120 دقيقه اي در هفته درمان ذهن آگاهي شركت كردند. افسردگي و نشخوار ذهني بيماران در پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از ابزارهاي افسردگي بك(BDI-II) و سبك پاسخ دهي نشخواري( RRS)اندازه گيري شد.نتايج تحليل كوواريانس تك متغيره نشان داد اجراي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي باعث كاهش نمرات افسردگي( p=0/0007) و نشخوار ذهني( p=0/085) در گروه آزمايش در پس آزمون شد و اين تغييرات در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل معنادار بود.اجراي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي منجر به كاهش افسردگي و نشخوار ذهني بيماران ديابتي شد.