واكاوي تجربيات فارغ التحصيلان تحصيلات تكميلي دختر دانشگاه تبريز از احساس پوچي و بي معنايي: مطالعه اي پديدارشناختي

هدف پژوهش حاضر بررسي تجربيات فارغ التحصيلان تحصيلات تكميلي دانشگاه تبريز از احساس پوچي و بي معنايي است. روش مورد استفاده اين پژوهش كيفي و از نوع پديدارشناسي تفسيري است. شركت كنندگان در اين پژوهش 20 نفر از دانشجويان دختر فارغ التحصيل دانشگاه تبريز بودند كه به صورت نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. داده ها با توجه به مصاحبه‌هاي عميق، فردي و نيمه ساختاريافته گردآوري شد و تا زمان اشباع داده ها مصاحبه ها تداوم پيدا كرد. پس از پياده سازي مكتوب مصاحبه، بر اساس رويكرد هرمنيوتيك و بر اساس روش ديكلمن،تانر و الن(1998) مصاحبه ها مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. يافته هاي حاصل از تجربيات زيسته دانشجويان فارغ التحصيل دانشگاه تبريز در خصوص احساس پوچي و بي‌معنايي در 3مضمون اصلي " علل و عوامل احساس پوچي و بي معنايي "، "رفتارهاي تخريبي" و" راههاي كاهش و غلبه بر احساس پوچي و بي معنايي" و 13مضموين فرعي شناسائي شد. بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان با راهكارهايي نظير بازنگري در سياست هاي دولتي، تربيت دانشجويان كارآفرين، برگزاري دوره هاي مهارت آموزي، خدمات مشاوره اي شغلي، رواني و ديني و تغيير در نگرش هاي سنتي آزارنده بر اين احساس پوچي و بي معنايي در اين قشر فائق آمد.