عنوان مقاله :
مقايسه كيفيت زندگي و توانايي انجام فعاليتهاي روزمره در جانبازان يك چشم نابيناي سالمند و ميانسال
عنوان به زبان ديگر :
Comparing the Quality of Life and the Ability to Perform Daily Activities in Elderly and Middle-Aged Monocular Veterans
پديد آورندگان :
مينويي فر، جواد مركز تحقيقات مهندسي و علوم پزشكي جانبازان، تهران , قاسمي برومند، محمد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - دانشكده علوم توان بخشي - گروه بينايي سنجي , معصومي، مريم مركز تحقيقات مهندسي و علوم پزشكي جانبازان، تهران , حقاني، حميد مركز تحقيقات مهندسي و علوم پزشكي جانبازان، تهران , صحاف، رباب دانشگاه علوم بهزيستي و توان بخشي، تهران - مركز تحقيقات سالمندي
كليدواژه :
سالمند , ميانسال , نابينايي , كيفيت زندگي , جانباز
چكيده فارسي :
اهداف: سالمندي دوره اجتنابناپذير زندگي بشر است كه همراه با كاهش توانايي، افزايش وابستگي و استعداد ابتلا به انواع بيماريها است. افرادي كه با مصدوميتهاي طولانيمدت قبلي اين دوره را تجربه ميكنند، با مشكلات مضاعفي روبهرو هستند. هدف اين مطالعه، مقايسه كيفيت زندگي و فعاليتهاي روزمره جانبازان يكچشمنابيناي ميانسال و سالمند بود.
مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي- مقطعي در سال 1394 بين 1271 جانباز يكچشمنابينا در 19 استان كشور انجام شد كه با نمونهگيري دردسترس انتخاب شدند. شركتكنندگان به دو گروه ميانسال (بين 40 تا 59 سال) و سالمند (60 سال و بالاتر) تقسيم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامههاي كيفيت زندگي، توانايي انجام فعاليتهاي روزمره (ADL) و فعاليتهاي پيچيده روزمره (IADL) بود. آناليز دادهها توسط نرمافزار SPSS 23 و با استفاده از آزمونهاي T مستقل و من ويتني يو انجام شد.
يافتهها: ميانگين سن در جانبازان ميانسال و سالمند به ترتيب 4.1±46.3 و 7.9±68.7سال بود. بين دو گروه تفاوت معني داري در ابعاد نشاط(p=0.002)، عملكرد جسماني(p<0.001) و محدوديت در نقش جسماني(p=0.003) وجود داشت.
در ADL، در هر دو گروه كمترين استقلال مربوط به جابهجايي و تحرك در سطوح ناهموار بود. بهجز كنترل دفع، در تمامي فعاليت-ها نمرات دو گروه اختلاف معنيدار داشت (0.001>p). در IADL، بيشترين وابستگي مربوط به شستن لباس بود و بهجز انجام امور منزل، در تمامي حيطهها اختلاف معنيدار ميان دو گروه مشاهده شد (0.05>p).
نتيجهگيري: سطح كيفيت زندگي، توانايي انجام فعاليتهاي روزمره و فعاليتهاي پيچيده روزمره در سالمندان يك چشم نابينا نسبت به گروه ميانسال كمتر است
چكيده لاتين :
Aims Aging is an inevitable part of human life, which is associated with reduced ability, increased dependence, and susceptibility to a variety of diseases. Those who experience this
period with previous long-term injuries are exposed to more difficulties. The aim of this study
was to compare the quality of life and the ability to perform daily activities in elderly and
middle-aged monocular veterans.
Instruments & Methods This descriptive cross-sectional study was conducted in 2015 among
1271 monocular veterans in 19 provinces of the country, who were selected by available
sampling. The participants were divided into two groups: middle-aged (between 40 and 59
years) and elderly (60 years and older). The research tools were quality of life, activities of daily
living (ADL), and instrumental activities of daily living (IADL). The data were analyzed by SPSS
23 software, using independent t-test and Mann-Whitney test.
Findings The mean age of the middle-aged and elderly veterans was 46.3±4.1 and 68.7±7.9
years, respectively. There was a significant difference in vitality (p=0.002), physical functioning
(p<0.001) and limitation in role physical (p=0.003) between two groups .In ADL, in both
groups, the least independence was related to transfer and mobility on uneven surfaces. Except
for the bowel control, there was a significant difference between two groups on all activities
(p<0.001). In IADL, the highest dependency was on laundry and except for housekeeping, there
was a significant difference between the two groups in all areas (p<0.05).
Conclusion The levels of quality of life, the ability to perform daily activities, and instrumental
daily activities are lower in elderly monocular veterans compared to the middle-aged group.