عنوان مقاله :
رابطه علي سيستم فعال‌ساز رفتاري و بازداري رفتاري با گرايش به رفتار رانندگي خطرناك با ميانجي‌گري ادراك خطر در رانندگي و سبك‌هاي تصميم‌گيري در رانندگان شهر اهواز
عنوان به زبان ديگر :
Driving Behavior Tendency through Mediating of Driving Risk Perception and Decision Making Styles among Ahvaz City Drivers
پديد آورندگان :
مكتبي، غلامحسين دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي، اهواز، ايران
كليدواژه :
ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﻌﺎل ﺳﺎز رﻓﺘﺎري , رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك , ﺑﺎزداري رﻓﺘﺎري , ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي , ادراك ﺧﻄﺮ راﻧﻨﺪﮔﯽ
چكيده فارسي :
اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﻌﺎل ﺳﺎز رﻓﺘﺎري و ﺑﺎزداري رﻓﺘﺎري ﺑﺎ رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﮔﺮي ادراك ﺧﻄﺮ در راﻧﻨﺪﮔﯽ و ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي در راﻧﻨﺪﮔﺎن ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ راﻧﻨﺪﮔﺎن ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز در ﺳﺎل 1397 ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن آن ﻫﺎ 250 ﻧﻔﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﭼﻨﺪﻣﺮﺣﻠﻪ اي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﮋوﻫﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻤﻊ آوري داده ﻫﺎ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي اﺳﮑﺎت و ﺑﺮوس ، ادراك ﺧﻄﺮ در راﻧﻨﺪﮔﯽ ﻫﺮﺑﺮك و ﮔﻠﺪون ، رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻫﺮﺑﺮك و ﮔﻠﺪون و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎزداري و ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي رﻓﺘﺎري BIS/BAS ﮐﺎرور و واﯾﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از روش ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰارﻫﺎي SPSS و AMOS اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎزداري رﻓﺘﺎري ﺑﺎ ادراك ﺧﻄﺮ در راﻧﻨﺪﮔﯽ و رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻣﻌﻨﯽ دار ﻧﺸﺪ. اﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دﯾﮕﺮ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﯽ داري ﺑﺎ رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك داﺷﺘﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺑﻮت اﺳﺘﺮاپ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎي ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ادراك ﺧﻄﺮ و ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي واﺑﺴﺘﻪ و آﻧﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﮔﺮي را ﺑﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﻌﺎل ﺳﺎز رﻓﺘﺎري و ﺑﺎزداري رﻓﺘﺎري ﺑﺎ رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك اﯾﻔﺎ ﮐﻨﻨﺪ.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي نوين روانشناختي
