عنوان مقاله :
ارزيابي و تحليل عوامل مؤثر بر زيست‌پذيري شهري جزيرۀ كيش
پديد آورندگان :
پور احمد، احمد دانشگاه تهران - گروه جغرافيا و برنامه‌ريزي شهري، تهران، ايران , دربان آستانه، عليرضا دانشگاه تهران - گروه جغرافيا و برنامه‌ريزي شهري، تهران، ايران , زنگنه شهركي، سعيد دانشگاه تهران - گروه جغرافيا و برنامه‌ريزي شهري، تهران، ايران , پورقربان، شيوا دانشگاه تهران پرديس كيش - گروه جغرافيا و برنامه‌ريزي شهري، تهران، ايران
كليدواژه :
ابعاد اجتماعي و فرهنگي , اقتصادي , توسعة پايدار , جزيرة كيش , زيست‌پذيري شهري , زيست‌محيطي
چكيده فارسي :
امروزه در ادبيات توسعه، بر مفهوم جديدي از آن در برنامه‌ريزي شهري تكيه و تأكيد مي‌شود و آن مفهوم توسعة پايدار در سال‌هاي اخير است. تحقق توسعة پايدار در گرو برنامه‌ريزي توسعه‌اي در همة ابعاد زندگي شهري است. براي رسيدن به توسعة شهري راهكارها و نظريه‌هاي مختلفي از قبيل پايداري، كيفيت زندگي، رشد هوشمند، نوشهرگرايي و زيست‌پذيري مطرح شده است. ميزان زيست‌پذيري هر شهر رابطة مستقيمي با وجود خدمات شهري، تراكم جمعيت، هويت مكاني، وجود فضاي سبز، وضعيت اقتصادي ساكنان و سهولت دسترسي به امكانات و زيرساخت‌هاي شهري دارد. براين‌اساس، شاخص‌ها و معيارهايي براي سنجش ميزان زيست‌پذيري شهرها معرفي مي‌شوند. هدف اين پژوهش، شناسايي شاخص‌هاي تأثيرگذار در برنامه‌ريزي و توسعة شهري با رويكرد توسعة پايدار به‌منظور ارزيابي زيست‌پذيري جزيرة كيش است. اين پژوهش، توصيفي-تحليلي و كاربردي است كه با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و مطالعات ميداني حاصل از مصاحبه و پركردن پرسشنامه انجام شده است. حجم نمونة اين پژوهش 54 نفر از مسئولان و كارشناسان گردشگري، برنامه‌ريزي شهري و توسعه و عمران سازمان منطقة آزاد كيش و استادان و متخصصان ساير رشته‌هاي مرتبط با حوزة شهري و گردشگري را شامل مي‌شود. نتايج به‌دست‌آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون t تك‌نمونه‌اي محاسبه شده است. به‌منظور بررسي و مقايسه كيفيت شاخص‌هاي زيست‌پذيري در ابعاد سياسي و مديريتي، اجتماعي و فرهنگي، اقتصادي و زيست‌محيطي از آزمون ANOVA استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد اين آزمون در سطح اطمينان بالاي 95 درصد و (000/0 sig=) معنا‌دار است. به عبارتي مي‌توان گفت حداقل ميانگين يكي از ابعاد زيست‌پذيري با ساير ابعاد اختلاف معنا‌داري دارد. براي بررسي دقيق‌تر از آزمون تعقيبي دانكن استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد ابعاد سياسي، مديريتي و ابعاد اقتصادي به‌ترتيب با ميانگين‌هاي 79/2 و 93/2 با كمترين امتياز و ابعاد زيست‌محيطي و ابعاد اجتماعي، فرهنگي با ميانگين 19/3 و 22/3 در وضعيت مناسب‌تري از ابعاد مديريتي و اقتصادي قرار گرفته‌اند؛ بدين معنا كه كيش از نظر اجتماعي و زيست‌محيطي هنوز قابليت زندگي دارد، اما از نظر مديريتي و اقتصادي در وضعيت مناسبي قرار ندارد. با توجه به منفي‌بودن اختلاف ميانگين و توزيع فراواني داده‌ها نتايج آزمون T نشان مي‌دهد كه درمجموع شاخص‌هاي زيست‌پذيري جزيرة كيش در سطح مطلوبي نيستند.
چكيده لاتين :
this article has no abstract
عنوان نشريه :
پژوهش هاي جغرافياي برنامه ريزي شهري
