مقايسه اثربخشي مواجهه، ذهن آگاهي و ذهن آگاهي – مواجهه به صورت تلفيقي بر اختلال وسواس زنان شهر اراك

Comparison of the effectiveness of exposure, mindfulness and mindfulness - integrated exposure on arak women obsessive - compulsive disorder

زمينه: اختلال وسواسي - جبري يكي از شايع‌ترين و ناتوان كننده­ ترين اختلالات روانشناختي است. پژوهش­ هاي زيادي به بررسي اثربخشي ذهن آگاهي و مواجهه بر بهبود اختلال وسواس پرداخته‌اند، اما مسئله اصلي اين است كه بين مواجهه، ذهن ­آگاهي و ذهن ­آگاهي مواجهه به صورت تلفيقي كدام يك بر اختلال وسواس زنان تأثير بيشتري دارد؟ هدف: مقايسه اثربخشي مواجهه، ذهن­ آگاهي و ذهن ­آگاهي - مواجهه به صورت تلفيقي، بر اختلال وسواس در زنان شهر اراك بود. روش: پژوهش از نوع نيمه ­آزمايشي با طرح پيش ­آزمون – پس­ آزمون با پيگيري سه ماهه و گروه گواه بود. جامعه آماري شامل زنان 25 تا 40 ساله شهر اراك بود، 64 به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند، 16 نفر در گروه مواجهه (فوآ، يادين و ليچنر،2012)، 16 نفر درگروه ذهن ­آگاهي (سيرز، 2015)، 16 نفر در گروه تلفيقي (استراس و همكاران، 2015) و 16 نفردرگروه گواه به صورت تصادفي گمارده شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: مقياس وسواس ييل بروان (دادفر، بوالهري، ملكوتي و بيان زاده، 1380)، مصاحبه باليني (شادلو و شهريور، 1396)، تشخيص روان ­پزشك و پرسشنامه افسردگي بك (رجبي و كارجوكسمائي، 1391). تجزيه و تحليل داده­ ها با استفاده از آزمون طرح ­هاي آميخته ­ي 2 طرفه انجام شد. يافته‌ها: روش ذهن­ آگاهي، مواجهه و تلفيقي در مقايسه با گروه گواه به طور معناداري در كاهش علائم وسواس اثربخش بودند (0/05

Background: Obsessive-compulsive disorder is one of the most common and disabling psychological disorders. Many studies have investigated the effectiveness of mindfulness and exposure on the improvement of obsessive-compulsive disorder, but the key question is which of the two combinations of exposure, mindfulness, and mindfulness of exposure is most effective on obsessive-compulsive disorder in women? Aims: To compare the effects of exposure, mindfulness and mindfulness-exposure consciousness on combined obsessive-compulsive disorder in Arak women. Method: This was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with 3-month follow-up and control group. The statistical population consisted of 25-40 year-old women in Shahrak, 64 were purposively selected, 16 in the exposure group (Fua, Yadin & Leicner, 2012), 16 in the consciousness group (Sears, 2015), 16 in the integrated group (16). Strauss et al., 2015) and 16 control groups were randomly assigned. Research instruments include: Yale Brwan Obsessive-Compulsive Scale (Dadfar, Bouhalari, Malekouti, and Bayanzadeh, 2001), Clinical Interview (Shadloo & Shahrivar, 1396), Psychiatrist's Diagnosis and Beck Depression Inventory (Rajabi and Karjouxmaee, 2012). Data analysis was performed using two-way mixed designs test. Results: Mindfulness, exposure and integration methods were significantly effective in reducing obsessivecompulsive symptoms compared to the control group (P<0/05). Exposure and consolidation methods were significantly more effective in improving OCD symptoms than mindfulness and no significant difference was observed between exposure and mindfulness ((P<0/05). Conclusions: Exposure was effective in improving OCD symptoms and symptoms).