رابطه بين سقوط قيمت سهام و سهامداران نهادي پايدار و گذرا

بر اساس تئوري نمايندگي همواره اين احتمال وجود دارد كه مديران شركت لزوماً به نفع سهامداران تصميم نگيرند و به اميد بدست آوردن خبرهاي خوب در آينده، زمينه‌هاي ايجاد محيط گزارشگري غير شفاف و به‌تبع احتمال سقوط قيمت سهام را فراهم آوردند. در مقابل مفاهيم حاكميت شركتي با تأكيد بر سهامداران نهادي از آن‌ها به‌عنوان سازوكار كنترلي جهت مقابل با رويكرد فرصت‌طلبانه و انعقاد قراردادهاي كارا، بر نقش سرمايه‌گذاران نهادي در مكانيسم راهبري شركت و توانايي بالقوه‌اي آن‌ها در تأثيرگذاري بر رويه‌ها و سياست‌هاي اتخاذشده از سوي مديران تأكيد مي‌كنند. بر همين مبنا مطالعه در خصوص نقش سرمايه‌گذاران نهادي در سقوط ناگهاني قيمت سهام ضروري به نظر مي‌رسد. ازاين‌رو پژوهش حاضر با بهره‌گيري از دو فرضيه نظارت كارآمد و همگرايي منافع و طبقه‌بندي نمودن سهامداران نهادي به دو گروه سهامداران نهادي پايدار و گذرا رابطه بين سهامداران نهادي با سقوط قيمت سهام (با دو مدل كانت و ضريب چولگي بازده منفي) را با استفاده از اطلاعات 152 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران ، مورد بررسي قرار داده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بين سهامداران نهادي پايدار با سقوط قيمت سهام (مدل كانت و ضريب چولگي بازده منفي) رابطه منفي و معناداري وجود دارد. ليكن اين رابطه بين سهامداران نهادي گذرا با سقوط قيمت سهام (مدل كانت و ضريب چولگي بازده منفي) برقرار نيست؛ كه اين موضوع بر تفاوت قائل شدن بين سهامداران نهادي پايدار و گذرا و همچنين تأكيد بر سهامداران نهادي پايدار به‌عنوان سازوكار كنترلي مؤثر بر اركان راهبري سازمان و مقابله با سقوط ناگهاني قيمت سهام اشاره مي‌نمايد.