بررسي روند بلند مدت تغييرات زماني-مكاني دماي سطح درياي عمان

Investigation of Long Term Trend of Spatio-Temporal changes of Sea Surface Temperature in Oman Sea

دماي سطح دريا (SST) طي سال‌هاي 1986 تا 2015 در درياي عمان با استفاده از تحليل‌هاي روند و تحليل‌هاي خودهمبستگي فضايي موران جهاني و موران محلي مورد بررسي قرار گرفت. در تحليل روند از آزمون‌ من-كندال جهت شناسايي روند تغييرات SST و از روش Senchr('39')s Estimator جهت بررسي شيب تغييرات رخ‌داده استفاده شد. با استفاده از اين روش‌ها مشخص شد كه در بازه زماني ماهانه، ماه‌هاي ژانويه، فوريه و دسامبر فاقد روند صعودي معنادار در مقادير SST بودند و فقط بخش‌هايي از تنگه هرمز با روند نزولي معنادار همراه بوده است. از طرفي در ماه مارس هيچ‌گونه روند نزولي معنادار رخ نداده و در بخش جنوبي درياي عمان روند صعودي در مقادير SST ديده شد. ساير ماه‌هاي سال نيز داراي روند صعودي و نزولي معنادار در بخش‌هاي مختلف درياي عمان بودند كه در اين بين ماه اكتبر داراي بيشترين پهنه‌ي روند صعودي بود. در بازه زماني سالانه نيز مشخص شد كه بخش‌هاي جنوبي درياي عمان داراي روندي صعودي در مقادير SST و بخش‌هاي غربي داراي روندي نزولي بوده‌اند. شيب تغييرات رخ‌داده با مقدار زياد (مثبت و منفي) نيز منطبق بر بخش‌هاي داراي روند صعودي و نزولي معنادار بود. نتايج تحليل موران جهاني براي بازه سالانه حاكي از روند صعودي مقادير خودهمبستگي و الگوي خوشه‌اي داده‌هاي SST با گذشت زمان بود كه با استفاده از تحليل موران محلي مشخص شد كه اين خوشه‌هاي گرم SST اند كه در درياي عمان در حال افزايش‌اند و از طرفي، خوشه‌هاي سرد در حال افزايش هستند. با توجه به نتايج تحليل روند و تحليل هاي خودهمبستگي مشخص شد كه مقادير SST طي 30 سال موردمطالعه در بخش هاي مختلف درياي عمان روندي افزايشي داشته اند.

Considering the vast application of sea surface temperature in climatic and oceanic investigations, this parameter was studied in Oman Sea from 1986 to 2015. The SST was surveyed using trend analysis and Global and local Moran’s I spatial autocorrelation. In trend analysis, the Mann-Kendall test was used to determine the trend of SST changes and the Senchr('39')s Estimator method was used to examine the slope of the changes. Using these methods, it was found that during January, February and December, there was no significant ascending trend in SST values, and only parts of the Strait of Hormuz had a significance descending trend. On the other hand, there was no significant descending trend in March, and the ascending trend in the SST was seen in the southern part of the Oman Sea. Other months of the year had a significant ascending and descending trend in different parts of the Oman Sea, which October had the highest ascending trend. In the annual time scale, it was also found that the southern parts of the Oman Sea had ascending trend in the SST value and Western parts had a descending trend. The occurred changes in the high amounts (positive and negative) were corresponding to the significance ascending and descending trends. The results of Global Moran for the annual time scale indicated an ascending trend of autocorrelation values and cluster patterns of SST data over time, using the local Moran analysis, it was found that warm clusters of SST are increasing in the Oman Sea, and on the other hand, cold clusters of this parameter have been reduced over 30 years. According to the results of trend and spatial autocorrelation analysis, it has been found that SST have been increasing in different parts of the Oman Sea during 30 years, so climate change and global warming may have affected this region.