مقايسۀ آسيب‌پذيري زيرحوضه‌هاي آبخيز ساميان بر اساس تغييرات مؤلفه‌هاي اقليمي

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي آسيبپذيري اقليمي آبخيز ساميان در استان اردبيل انجام شد. در اين راستا، نخست شاخص هاي مهم اقليمي و فيزيكي در سطح 27 زيرحوضه محاسبه و سپس به تعيين آستانه ها اقدام شد. نتايج نشان داد كه شاخص هاي فصل خشك و مرطوب به ترتيب در محدودة 48/05 (زيرحوضة 21) تا 86/63 (زيرحوضة 12) و 254/99 (زيرحوضة 16) تا 130/83 (زيرحوضة 3) ميليمتر متغيرند. همچنين، شاخص هاي دورة سرد و گرم بهترتيب بين محدودة 5/87- (زيرحوضة 8) تا 2/07 (زيرحوضة 3) و 13/03 (زيرحوضة 8) تا16/96 (زيرحوضة 3) درجة سانتيگرادند. شاخصهاي حداكثر سرعت باد بين محدودة 34/20 (زيرحوضة 8) تا 78/48 (زيرحوضة 1) كيلومتر بر ساعت، ارتفاع از سطح دريا بين محدودة 1326 (زيرحوضة 21) تا 2596 (زيرحوضة 14) متر، و SPI در محدودة 0006/0 (زيرحوضة 16) تا 0/0111 (زيرحوضة 8) نيز قرار گرفتند. در مجموع، ضمن تأييد تغييرپذيري مكاني زياد شاخص هاي آسيبپذيري در دورة زماني مورد مطالعه، نتايج حاصل از تلفيق همة شاخص ها نشان داد كه زيرحوضه هاي 15، 16، و 17 واقع در غرب داراي آسيب پذيري خيلي زياد و زيرحوضه هاي 20، 21، و 24 واقع در بخش هايي از شمال و مركز داراي كمترين آسيب پذيري اند و در طبقة برگشت پذير از لحاظ نقطة آسيب پذيري كلي (OVP) قرار دارند.

This article has no abstract