تاثير مواجه با محرك مبهم در ظرفيت حافظه كاري و سرعت واكنش در مبتلايان به اختلال استرس پس از سانحه

The impact of ambiguous stimuli on work memory capacity and reaction time in patients with post-traumatic stress disorder

مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه با مشكلات شناختي و هيجاني متعددي همراه است. نتايج مطالعات فراتحليلي حاكي است كه حافظه كاري و سرعت پردازش دو مولفه مجزا با اندازه اثر بالا در بررسي نواقص شناختي اين اختلال مي باشند. هدف پژوهش حاضر بررسي سرعت پردازش و ظرفيت حافظه كاري هيجاني در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود كه هر دو با استفاده از تكليف ظرفيت حافظه كاري مورد بررسي قرار گرفته تا تصوير كامل­تري از مشكلات شناختي اين اختلال بدست دهد. روش­ كار: در اين مطالعه 20 فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ناشي از تصادف، 15 شركت­‌كننده درگير در تصادفات جاده­اي بدون علائم اين اختلال و 15 نفر فردي كه در طول عمر خود با تصادف شديد رانندگي مواجه نشده بودند به صورت در دسترس انتخاب و پس از انجام مصاحبه تشخيصي مورد ارزيابي حافظه و سرعت پردازش قرار گرفتند. در اين مطالعه از مصاحبه ساختار يافته بر اساس DSM-5، مقياس تجديد نظر شده تاثير رويداد، پرسشنامه علائم روان­پزشكيHopkins براي ارزيابي نشانه‌هاي افسردگي و تكليف ظرفيت حافظه كاري ديداري براي ارزيابي ظرفيت حافظه كاري و سرعت پردازش استفاده شد. يافته‌ها: آزمون تحليل واريانس مختلط با اندازه‌گيري‌هاي مكرر نشان داد كه سرعت واكنش افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در تمام موقعيت‌هاي تكليف ظرفيت حافظه كاري به صورت معنادار آهسته‌تر از گروه Non-PTSD بود. علاوه بر اين همبستگي منفي معنادار ميان علائم مرتبط با بيش تحريك­‌پذيري، اجتناب و سرعت واكنش پاسخ‌هاي صحيح در كوشش‌هاي داراي تصاوير تصادف مشاهده شد. همچنين همبستگي مثبت معنادار ميان علائم مرتبط با افكار مزاحم و سرعت واكنش پاسخ‌هاي صحيح در كوشش‌هاي داري تصاوير مبهم (مغشوش) بدست آمد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج بدست آمده به نظر مي­رسد كه مواجه با تصاوير مبهم (مغشوش) با افزايش افكار مزاحم منجر به كاهش كارآمدي شناختي در مبتلايان به اختلال استرس پس از سانحه مي­‌گردد كه نياز به بررسي بيشتر در مطالعات آينده دارد.

Introduction: People with post-traumatic stress disorder suffer from different cognitive and emotional problems. Meta-analyses studies investigating PTSD cognitive functions have been revealed that working memory and speed processing are two vital components that can explain PTSD’s cognitive dysfunctions. This study aims to investigate emotional working memory capacity and speed of processing via an emotional working memory capacity task. Methods: A total number of 50 participants (20 PTSD, 15 Non-PTSD, 15 healthy control) from road traffic accident recruited via social media advertisements. All participants screened based on SCID and then invited for the working memory and speed processing assessment session. In this study, The Impact of Event Scale-Revised, Hopkins Symptom Checklist, and emotional working memory capacity task has been used. Results: Mixed ANOVA repeated measure has revealed that speed processing in the PTSD group is significantly lower than the Non-PTSD group. Also person correlation has revealed that in the PTSD group reaction time in the adequate correct response trials with trauma-related distractors has a negative correlation with avoidance and hyperarousal symptoms and also there is a significant negative correlation between reaction time in the correct responses in trials with white noise distractor and intrusion-related symptoms in PTSD group. Conclusion: It seems that exposure with vague distractors (white noise) can result from more intrusion and less cognitive efficacy, requiring more investigation in future studies.