اثر چندريختي تك نوكلئوتيدي عامل رشد عصبي مشتق شده از مغز بر حافظه دانشجويان

The effect of brain-derived neurotrophic factor single nucleotide polymorphism on memory of university students

مقدمه: عامل رشد عصبي مشتق شده از مغز (BDNF) يكي از فراوان­ترين عوامل نروتروفيك در مغز فرد بالغ است و با رشد، شكل‌­پذيري سيناپسي، يادگيري، حافظه و تسهيل فرآيندهاي شناخني در ارتباط است. وجود چندريختي Val66met در كدين 66 ژن BDNF، ترشح اين پروتئين را دچار اختلال مي­كند. لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر چندريختي تك­نوكلئوتيدي عامل رشد عصبي مشتق ­شده از مغز بر نمره و بهره­ حافظه بود. روش كار: صد دانشجوي مرد بومي از دانشگاه­ كاشان (ميانگين سني2/20 ±21/601) به صورت تصادفي انتخاب شدند. پس از استخراج DNA ژنوميك، انجام واكنش زنجيره پلي­مراز (PCR) با استفاده از پرايمر رو به ­جلو 5-ACTCTGGAGAGCGTGAAT-3 و پرايمر معكوس 5-ATACTGTCACACACGCTG-3، تاييد صحت محصول PCR با استفاده از ژل الكتروفرز 5/1 درصد و در نهايت تعيين توالي با استفاده از آناليزگر ABI PRISM 7000 Sequencing، تعدادي از آنها فاقد چندريختي Val66met و تعدادي ديگر تحت­تاثير اين چندريختي (حامل متيونين) شناسايي شدند. سپس با استفاده از آزمون حافظه وكسلر، نمره­ و بهره­ حافظه شركت­‌كنندگان مورد آزمون قرار گرفت. در نهايت داده­‌ها با استفاده از نرم­‌افزارSPSS تحليل شد. يافته‌­ها: نتايج نشان داد افراد فاقد چندريختي در نمره­ و بهره­ حافظه به صورت معناداري بهتر از حاملان متيونين بودند (p>0/001). بررسي خرده مقياس‌­هاي وكسلر نشان داد كه اين برتري بيشتر متاثر از خرده مقياس­‌هاي حافظه­ منطقي و يادگيري تداعي بود. نتيجه­‌گيري: به ‌طور كلي نتايج نشان از تأثير چندريختي Val66met بر بهره­ حافظه دارد، به‌ گونه‌اي كه وجود اين چندريختي در برخي از افراد احتمالاً از طريق اختلال در ترشح BDNF توانايي آنها نسبت افراد فاقد اين چندريختي را تضعيف مي‌كند.

Introduction: Brain-derived neurotrophic factor (BDNF) is one of the most abundant neurotrophic factors in the adult brain associated with synaptic plasticity, learning, memory and cognitive processes reinforcement. The advent of val66met polymorphism in codon 66 of the BDNF gene, disrupted this protein’s secretion. The purpose of the study is to investigate of the effect of brain-derived neurotrophic factor single nucleotide polymorphism on memory score and memory quotient. Methods: One hundred native male students from Kashan University, Iran (mean age 21.60 ±2.20) were randomly selected. After extraction of Genomic DNA, the polymerase chain reaction (PCR) was implemented by forwarding primer 5-ACTCTGGAGAGCGTGAAT- 3 and reverse primer 5-ATACTGTCACACACGCTG-3, analyzing PCR by 1.5 percent Electrophoresis Gel. In the end, sequencing by ABI PRISM 7000 Sequencing Analyzer, some participants were identified without val66met polymorphism while the others were affected by the polymorphism (met-carrier). We used Wechsler memory tested assess memory score and memory quotient of participants. Also, we used from SPSS software for data analysis and test the research hypothesis. Results: Results revealed that people without the polymorphism were significantly better than met-carriers in memory score and memory quotient (P<0.001). The study of Wechsler’s subscales showed that this superiority was more affected by logical memory subscales and associative learning. Conclusion: In general, the results represent the effect of val66met polymorphism on memory and memory quotient, so that the existence of this polymorphism in some people may weaken their ability in compression with people without polymorphism, due to disruption of BDNF secretion