بهبود تابع نقطه گستر سيستم تصويربرداري فلورسنت دوبعدي با استفاده از روش دكانولوشن تكرارشونده

Enhancement of Point Spread Function of Planar Fluorescent Imaging System Using Iterative Deconvolution Method

مقدمه: تصويربرداري فلورسنت in-vivo و in-vitro به يكي از رايج ­ترين روش ­هاي تشخيصي آزمايشگاهي و پيش باليني تبديل شده است. در عمل كيفيت تصاوير ثبت­ شده به دلايلي از جمله شرايط محيطي نامناسب يا نقص سيستم تصويربرداري به دليل وجود ابيراهي اپتيكي افت خواهد داشت. در صورت وجود ابيراهي PSF سيستم از حالت ايدئال فاصله مي­ گيرد. عمليات دكانولوشن تصوير يكي از مؤثر­ترين راه ­هاي بازيابي تصوير است كه مي­ تواند با از بين بردن اثرات مخرب PSF غير ايدئال در تصوير ثبت ­شده كيفيت تصاوير را افزايش دهد. روش بررسي: براي بازيابي كيفيت تصوير از الگوريتم دكانولوشن تكرار­شونده استفاده شد. 7 تصوير توسط سيستم تصويربرداري معرفي­ شده از بدن موش گرفته شد و الگوريتم نرم ­افزاري مورد نظر در دو حالت متفاوت با PSF ثابت و متغير بر روي آن­ها اجرا شد. براي ارزيابي ميزان مؤثر بودن اعمال الگوريتم بر­روي تصاوير نيز از معيار هاي استاندارد SNR و TEN استفاده شده است. يافته­ ها: اجراي الگوريتم ­هاي نرم ­افزاري باعث شد پارامتر SNR در تصوير نهايي نسبت به تصوير اوليه تقريباً ثابت بماند و TEN تصوير پردازش ­شده نسبت به تصوير اوليه افزايش داشته باشند. اين افزايش براي حالت دكانولوشن با PSF متغير در مقايسه با PSF ثابت بسيار چشم گير­تر است (P-value=0.043). نتيجه ­گيري: ثبت تصاوير با كيفيت باعث افزايش دقت تشخيص و بهبود كارآيي روش ­هاي درماني مي­ شود اما، در عمل كيفيت تصاوير ثبت ­شده در سيستم­ هاي تصويربرداري به دليل تاري و نويز كاهش مي­ يابد. روش نرم ­افزاري معرفي­ شده به­ طور مؤثري ميزان تاري ناشي از ابيراهي­ هاي اپتيكي و شرايط محيطي را كاهش مي­ دهد. استفاده از سيستم ارتقاء­يافته باعث بهبود تشخيص لبه­ هاي تومور در كاربرد­هاي پيش باليني خواهد شد.

.اين مقاله فاقد چكيده لاتين مي باشد