بررسي ارتباط نگرش و التزام عملي به نماز با رفتارهاي ارتقادهنده سلامت و تاب‌آوري در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كاشان، در سال 1397

سابقه و هدف: نماز وسيله بازداري از خودپسندي و مايه آرامش مؤمنان است. تاب‌آوري به‌عنوان ظرفيتي براي مقاومت در برابر استرس و فاجعه تلقي مي‌شود. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط نگرش و التزام عملي به نماز با رفتارهاي ارتقادهنده سلامت و تاب‌آوري در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كاشان در سال 1397 انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كاشان صورت گرفت. معيارهاي ورود، اشتغال به تحصيل و تمايل و رضايت آگاهانه به شركت در مطالعه بود و جمع‌آوري اطلاعات از طريق نمونه‌گيري در چند مرحله‌ي تصادفي انجام شد. جمع‌آوري اطلاعات با پرسشنامه شامل: سنجش نگرش و التزام عملي به نماز، سبك زندگي ارتقاي سلامت (HPLPII) و تاب‌آوري كونور و ديويدسون (CD-RIS) بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ويرايش 16 و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج: 5/42 درصد دانشجويان در اين مطالعه (170 نفر) را مردان تشكيل مي‌دادند. ميانگين و انحراف معيار سنّ دانشجويان شركت‌كننده (1/73±22/53) بود. ميانگين نمره نگرش و التزام عملي دانشجويان به نماز (10/11±52/18)، رفتارهاي ارتقادهنده سلامت (21/11±126/18) و تاب‌آوري (14/71±88/98) بود؛ ميانگين نمره نگرش و التزام عملي دانشجويان به نماز با ميانگين نمره رفتارهاي ارتقادهنده سلامت و تاب‌آوري از نظر آماري معني‌دار بود (0/05

Background: Prayer is a means of restraining the self-esteem and comfort of believers .Resilience is seen as a capacity to withstand stress and disaster, the purpose of this study was to determine the relationship between attitude and practical commitment to prayer with health promotion and resiliency behaviors among students of Kashan University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional study was performed on all students of Kashan University of Medical Scienc. Inclusion criteria were education, employment and willingness and informed consent to participate in the study, Random multi-stage data collection was used for sampling. Data were collected using a questionnaire: Practical attitude and commitment to prayer, Health Promotion Lifestyle (HPLPII), and Connor-Davidson Resiliency (CD-RIS). Data were analyzed by SPSS software version 16 using descriptive and analytical statistics. Results: 42.5% of the students (170 students) were male. The mean and standard deviation of the students' age was 22.53±1.73. Mean score of attitude and practical commitment of students to prayer was (52.1±10.11), health promotion behaviors (126.18±21.11), and resilience (88.98±14.71); There was a significant relationship between the mean score of students' attitude and practical commitment to prayer and the mean score of health promoting and resilience behaviors (P<0.05). Conclusion: Considering the statistical correlation between attitude and practical commitment to prayer with health-promoting behaviors and resiliency; Behavioral implications of practical attitude and commitment to prayer can be used to improve and promote resilience and health promotion behaviors of students.