عنوان مقاله :
بررسي ارتباط ظرفيتسازي و توانمندسازي زنان روستايي مطالعۀ موردي: شهرستان زنجان
عنوان به زبان ديگر :
Capacity Building in Rural Areas to Empower Women Case Study: Zanjan County
پديد آورندگان :
ﺗﺎراﺳﯽ زﻫﺮا داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ - ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي روﺳﺘﺎﯾﯽ , كريم زاده حسين داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ - ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي روﺳﺘﺎﯾﯽ , آقاياري هير محسن داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ - ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي روﺳﺘﺎﯾﯽ
كليدواژه :
ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺳﺎزي و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي , زﻧﺎن روﺳﺘﺎﯾﯽ و ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري , ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن زﻧﺠﺎن
چكيده فارسي :
زنان با اينكه نيمي از جمعيت روستايي را تشكيل داده و از پتانسيلهاي زيادي براي مشاركت در فعاليتهاي اجتماعي و اقتصادي برخوردار هستند؛ اما بيتوجهي به ارتقاي ظرفيت و توانمندسازي آنها، چالشهاي فراواني براي زنان روستايي و توانمندي آنها ايجاد نموده است. توجه به ظرفيتهاي زنان در راستاي توانمندسازي آنها ميتواند ضمن افزايش مشاركت آنها در امور معيشتي باعث افزايش توانمندي آنان شود. لذا هدف اين مطالعه بررسي ظرفيتسازي جهت توانمندسازي زنان روستايي ميباشد. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و روش انجام آن پيمايشي است. جامعه آماري شامل زنان روستايي شهرستان زنجان ميباشد (43559N=). با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونهگيري سهميهاي، 381 زن به عنوان نمونه انتخاب گرديد. از آزمون رتبهاي همانباشتگي نامحدود اكتشافي براي شناسايي ابعاد ظرفيتسازي، از آزمون t تك نمونهاي براي سنجش توانمندي و با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري (SEM) به بررسي ارتباط ظرفيت سازي و توانمندي زنان پرداخته شد. نتايج نشان داد كه از ميان چهار بعد در نظر گرفته شده براي سنجش ظرفيت-هاي روستايي، به ترتيب ابعاد اقتصادي (0/163)، بعد اجتماعي (0/133)، ساختاري- نهادي (0/121) و محيطي (0/118) مهمترين ابعاد ظرفيت سازي براي زنان روستايي بوده است. نتايج ارزيابي توانمندسازي زنان حاكي از آن است كه توانمندسازي زنان شهرستان زنجان در وضعيت نامناسبي قرار دارند و فقط بعد سياسي توانمندي زنان در سطح مطلوبي بوده است. همچنين تحليلهاي بدست آمده از مدل-سازي معادلات ساختاري نشان داد كه توانمندسازي زنان تحت تاثير ابعاد اقتصادي، اجتماعي، محيطي و نهادي ظرفيت سازي قرار دارد. مقدار p كليه پارامترهاي لامدا در اين مدل نشان از تأييد رابطه بين ظرفيت سازي و توانمندسازي با ضريب 0/53 دارد كه نشان دهنده ارتباط معنادار بين اين دو ميباشد. با اين حال بعد اقتصادي ظرفيت سازي و شاخصهاي آن بيشترين اثرات را بر توانمندسازي زنان در منطقه مورد مطالعه داشته است.
چكيده لاتين :
While women account for half of the rural population and have many potential for contributing to social and economic activities, but neglecting about capacity building and empowerment, they have created many challenges for rural women and their ability. Attention to women's abilities in order to empower can increase their participation in livelihoods by increasing their ability. Therefore, the purpose of this study is to evaluate capacity building for empowerment of rural women. The present research is an applied objective and the method of doing that is scrolling method. The statistical population includes rural women in Zanjan city (N = 43559). In this case 381 women were selected as samples by Cochran formula and using quota sampling. The relationship between capacity building and women's empowerment was investigated by Using Univariate Exploratory Equivalence Ratio to identify the dimensions of capacity, a single-sample t-test was used to assess the capability and, using structural equation modeling (SEM). The results showed that from the four dimensions considered for measuring rural capacities, respectively economic dimensions (0.613), social dimension (0.133), structural-institutional (0.191) and environment (118.3) 0) are The most important dimensions of capacity building for rural women.
عنوان نشريه :
جغرافيا و توسعه