عنوان مقاله :
مقايسه پربسامدترين ساخت‌هاي صرفي- نحوي در كودكان كاشت حلزون شده و كودكان شنواي طبيعي 6-4 ساله
پديد آورندگان :
سيدحسيني، سپيده مركز آناهيد، مشهد , آقايي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، اهواز , رحماني، شيما دانشگاه علوم پزشكي مشهد، مشهد , مالكي شاه محمود، تكتم دانشگاه علوم پزشكي مشهد، مشهد , حارث آبادي، فاطمه مركز شنواگستر، مشهد
كليدواژه :
كم‌شنوايي , كاشت حلزون , رشد و تكامل زبان , كودك
چكيده فارسي :
هدف: كودكان كاشت حلزون در همه سطوح زباني مشكلاتي دارند كه مشكلات مربوط به مهارتهاي صرفي- نحوي در آن‌ها بيش‌تر از ساير حوزه‌هاي زباني گزارش شده است. با توجه به نقش مهم مهارتهاي صرفي و نحوي در توسعه توانايي‌هاي ارتباطي كودكان، اين مطالعه با استفاده از آزمون تصويري بيان دستور زبان فارسي، پربسامدترين ساخت‌هاي صرفي و نحوي موجود در گفتار كودكان طبيعي 4-6 ساله را با كودكان كاشت حلزون شده مورد مقايسه قرار داده است.
مواد و روش‌ها: آزمودني‌هاي مورد مطالعه در اين پژوهش مقطعي شامل 25 كودك كاشت حلزون شده و 25 كود طبيعي 4 تا 6 سال و تك زبانه (فارسي زبان) بودند. كودكان كاشت حلزون شده به روش نمونه‌گيري در دسترس از 3 مركز توان‌بخشي مشهد و كودكان طبيعي نيز از مهدكودك‌هاي شهر مشهد انتخاب شدند. پس از انتخاب آزمودني‌ها، آزمون تصويري بيان دستور زبان فارسي بر روي هر كودك اجرا شد.
يافته‌ها: نتايج مطالعه تفاوت معناداري را بين ميانگين نمرات كل آزمون در دو گروه نشان داد(05/0p<) . هم‌چنين، در تمام ساخت‌هاي دستوري مورد بررسي به‌جز ساخت مربوط به جمله شرطي، كسره اضافه و ضمير اشاره بين دو گروه تفاوت معناداري وجود داشت(05/0p<).
نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گرفت كه كودكان كاشت حلزون شده در كاربرد ساخت‌هاي پربسامد دستوري كه به طور معمول در گفتار كودكان طبيعي 6-4 ساله فارسي زبان ديده مي‌شوند، عملكرد ضعيف‌تري از همتايان طبيعي خود دارند.
چكيده لاتين :
Introduction: Children with cochlear implants experience problems at all language domains, and have more
problems in morpho-syntactic skills than others domains. Considering the importance of morphology and syntax in
developing of communication skills of children, this study compared the use of high-frequency morpho-syntactic
structures among 4-6 years old children with cochlear implants and typically developing children by use of
Photographic Expressive Persian Grammar Test (PEGT).
Materials and Methods: The participants were 25 children with cochlear implants and 25 typically developing
children aged 4-6 years, who were monolingual speakers of Persian. Children with cochlear implants and the typically
developing children were recruited from the three Rehabilitation Centers and Kindergartens of Mashhad city (Iran),
respectively. Then, PEGT was performed on each child.
Results: A significant difference was observed in mean total test scores between two groups )P<0.05). Also, there
were significant differences in all grammatical structures except conditional statement, genitive case and
demonstrative pronouns between the two groups (P<0.05).
Conclusion: It can be concluded that children with cochlear implants are weaker than typical children in
expression of the high frequency morpho-syntactic skills.
