طراحي الگوي توسعه راه‌حل‌يابي حقوقي منابع انساني قضايي؛ پژوهشي آميخته

Designing a Model for the Development of Legal Solutions for Judicial Human Resources; Mix Method Research

هدف مقاله حاضر، طراحي الگوي توسعه راه‌حل‌يابي حقوقي منابع انساني قضايي است. روش تحقيق از نوع تركيبيِ اكتشافي (ابتدا كيفي و سپس كمي) مي­باشد. در تحقيق كيفي، روش مطالعه كتابخانه­اي، روش مصاحبه با 17 نفر خبره قضايي و دانشگاهي (انتخاب با روش قضاوتي) و نيز روش دلفي با 15 نفر عضو اجرا شده است. داده­هاي حاصل از ادبيات تحقيق و مصاحبه با روش كدگذاري و داده­هاي حاصل از اجراي راندهاي سه­گانه پنل دلفي با روش آزمون آماري توافق­سنجي كندال تحليل شده است. در تحقيق كمي روش پيمايش و با هدف آزمون مدل تحقيق اجرا شده است. از 956 نفر جامعه آماري تعداد 276 نفر نمونه با روش تعداد استاندارد در الگوي معادلات ساختاري انتخاب شده است. داده­ها با روش تحليل عاملي تأييدي مبتني‌بر الگوي معادلات ساختاري تحليل شده است. نتيجه تحقيق الگوي توسعه راه‌حل‌يابي حقوقي منابع انساني قضايي مي­باشد كه داراي 15 مؤلفه و درقالب چهار بعد: بسترساز، محتوايي، فرايندي و نتيجه­اي است.

This research is aimed at designing a model for the development of legal solutions for judicial human resources. This a mixed research (following qualitative method first, and then, quantitative method). In the qualitative phase, following library study method, interviews with 17 legal experienced judicial and academic specialists, selected by judgment method, along with Delphi Panel method (in 3 rounds) were conducted. Data from the research literature and interviews, which were coded, and the data from Delphi panel triple run method using Kendall's statistical test of agreement were analyzed. Survey method was used to test the acquired model in the quantitative phase of the research. From a number of 976 statistical population, 256 were selected as the sample with standard number method in structural equation model. The data were analyzed using confirmatory factor analysis based on the structural equation model. The research resulted in a model of developing legal solutions for judicial human resource including 91 components derived from grounding, contextual, procedural, and outcome dimensions.