خانواده متعالي در سايه حاكميت حقوق عاطفي

The Transcendent Family in the Shadow of Fulfillment of Emotional Rights

خانواده تنها نهاد فطري، طبيعي، بي­بديل و جاودانه انسان است. چرايي و ضرورت اوليه پديدآيي همه نهادها و سازمانهاي اجتماعي براي استقرار و تحكيم خانواده‌­ها بوده است. خانواده پرقداست‌­ترين نهاد هستي است، چرا كه خالق مهربان، فلسفه خلقت همه شگفتيهاي هستي را بر زوجيت استوار كرده است. از همين رو پيامبر محبوب خدا، حضرت محمد(ص)، پس از بناي نخستين مسجد در شهر مدينه، در جمع مسلمانان حاضر در مسجد فرمودند: «از منظر من محبوب­ترين بناي هستي خانواده است». اين كلام حكيمانه پيامبر رحمت، بدان معناست كه خانواده كانون محبوبان است و بايسته و سزاوار آن است كه هميشه شاهد حضور محبوبان آرامش‌­آفرين در خانواده باشيم. اگر بر اين حقيقت باور داشته باشيم كه غايت ازدواج دستيابي به آرامش و تجربه خوشبختي حقيقي است، رسالت اصلي زن و شوهر، در هر شرايطي، انديشه و پاسداري از موهبت آرامش و مهارت آرامش‌­آفريني در كانون پرقداست خانواده است. بي‌­شك، ايفاي چنين رسالت سترگ و خطيري، با رفتار پرمحبت و رحمت، يعني با گذشت و ايثار، صداقت و شجاعت و عدالت، صبوري و احسان و ابراز هميشۀ گل واژه‌­هاي عاطفي، تأييد و تكريم، ترغيب و تشويق و حاكميت حقوق عاطفي متقابل همسران و فرزندان مقدور خواهد بود. زن و شوهر همواره حق دارند و نياز كه محبوب و معشوق هم باشند، فرزندان حق دارند پدر و مادر خود را از سويداي دل دوست داشته باشند و حق دارند پدر و مادر عزيزشان دوست­‌داشتني و محبوب باشند و حق دارند قلباً باور داشته باشند كه مادر همواره محبوب­‌ترين پدر است و پدر هميشه محبوب­‌ترين مادر است. همين است كه انديشه به غايت ازدواج و تلاش بي­‌وقفه در حاكميت حقوق عاطفي همسران دل ­آ‌‌‌رام و فرزندان در حريم مقدس خانواده، اصلي‌­ترين سرمايه آرامش ماندگار، احساس امنيت رواني و شكوفايي و تعالي حيات است.