عنوان مقاله :
اثربخشي زوج‌درماني گروهي هيجان‌مدار بر دلبستگي زوجين و شادماني زناشويي
عنوان به زبان ديگر :
The Impact of Emotionally Focused Group Couple Therapy on the Couple Attachment and Marital Happiness
پديد آورندگان :
كيان، فرناز دانشگاه اصفهان , اعتمادي، عذرا دانشگاه اصفهان - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي , بهرامي، فاطمه دانشگاه اصفهان - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي
كليدواژه :
مشاوره گروهي , زوج‌درماني هيجان‌مدار , دلبستگي زوجي , شادماني زناشويي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي زوج‌درماني گروهي هيجان‌مدار بر دلبستگي و شادماني زناشويي انجام شده است. اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح تحقيق پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعة آماري پژوهش را زوجين با مشكلات زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره همدان تشكيل مي‌دادند. نمونة مورد مطالعه شامل 20 زوج (40 نفر) داوطلب بود كه به‌صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزارهاي اين پژوهش شامل پرسشنامه دلبستگي زوجي (Bartholomew, 2003) و مقياس شادماني زناشويي (Nathan. Azrin, Barry,Nester, and Jones, 1973) بودند. براي گروه آزمايش 10 جلسه (2 ساعته) مشاوره گروهي با رويكرد هيجان‌مدار برگزار شد و پس از آن هر دو گروه مجدداً ارزيابي شدند. داده‌ها با استفاده از روش آناليز واريانس اندازه‌هاي مكرر از نوع طرح‌هاي آميخته دوطرفه (SPANOVA) تحليل گرديد. يافته‌ها نشان داد كه مشاوره گروهي هيجان‌محور به‌صورت معناداري باعث افزايش كيفيت دلبستگي زوجين و افزايش شادماني زناشويي شده است (P<0/05)؛ بنابراين مي‌توان گفت كه زوج‌درماني هيجان‌مدار بر دلبستگي زوجين و شادماني زناشويي مؤثر است.
چكيده لاتين :
The present study was aimed to investigate the impact of Emotionally Focused Group Couple Therapy on the Couple Attachment and Marital Happiness. This was a quasi-experimental research design with pretest-posttest and control group, and the sample population includes couples having marital problems among all couples who visited counseling centers in a period of time in Hamadan City, Iran. They were randomly assigned into two equal experimental and control groups. The sample included 20 couples (40 individuals) in the 20-person experimental and control groups. The instruments used in this study included couple attachment questionnaire (Bartolomovo, 2003) and marital happiness scale (Nathan. Asrine, Barry Nuster and Jones, 1973).The experimental group received Emotionally Focused Couple Therapy for ten sessions (2 hours). Then, all participants were assessed again as the posttest. The data was analyzed using Repeated Measurement Analysis with Mixed/split plot design (SPANOVA). The results showed that emotion-focused couple therapy significantly Enhanced attachment quality and increased marital happiness (P<0/05). Hence, we conclude that Couple attachment and marital happiness can be affected by Emotionally Focused Couples Therapy.
عنوان نشريه :
دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي
