عنوان مقاله :
يش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي بر اساس توان متغيرهاي مديريت زمان، باور هوشي، عزت‌نفس در دانشجويان دختر دانشگاه پيام‌نور شهرستان دامغان
عنوان به زبان ديگر :
The prediction of academic procrastination based on the power of time management variables, belief, self-esteem among female students of Payame Noor University of Damghan
پديد آورندگان :
اميرحسيني، زهرا دانشگاه پيام نور، سمنان، ايران , شيرافكن، علي دانشگاه پيام نور، سمنان، ايران , رجب پور، مجتبي دانشگاه پيام نور، سمنان، ايران
كليدواژه :
اهمال‌كاري تحصيلي , مديريت زمان , باور هوشي , عزت‌نفس
چكيده فارسي :
هدف اين پژوهش، پيش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي بر اساس متغيرهاي مديريت زمان، باور هوشي و عزت‌نفس در دانشگاه پيام‌نور شهرستان دامغان بود. اين پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي بود. تعداد 204 نفر از دانشجويان دختر مقطع كارشناسي كه در پژوهش علمي شركت كرده بودند از ميان 621 دانشجو كه در سال تحصيلي 97-96 مشغول به تحصيل بودند به‌عنوان آزمودني انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي اهمال‌كاري تحصيلي (Solomon & Rothblum, 1984)، عزت‌نفس (Cooper Smith, 1967)، باورهاي هوشي (Babaei, 1999) و مديريت زمان (Britton & Tesser, 1991) استفاده شد. براي تحليل نتايج از آماره رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد مديريت زمان و عزت‌نفس كلي روي اهمال‌كاري تحصيلي در دانشجويان تأثير معكوس دارد (0/01>p). همچنين اهمال‌كاري تحصيلي با باور هوشي ذاتي رابطه معني‌داري ندارد، اما اين متغير با باور هوشي افزايشي رابطة معكوس معني‌دار دارد (0/0>p).
چكيده لاتين :
Educational procrastination is able to inhibit learning process and reduce academic achievement. Therefore, the purpose of this study was to predict academic procrastination based on time management, belief, and self esteem variables at Payame Noor University of Damghan. A total of 204 undergraduate undergraduate students who participated in scientific research were selected from 621 students studying in the academic year of 2017-2018. This research is descriptive and correlational. Data were collected by Educational Inventory Questionnaire (Solomon and Rothblum, 1984), Self-esteem Questionnaire (Cooper Smith, 1967), IQI Questionnaire (Babaie, 1377), Time Management Questionnaire (TMQ) (Britton and Tesser, 1991). The results were used to test the hypotheses and confirm or reject them from multiple regression statistics. Results showed that time management and self-esteem have a reciprocal effect on academic proclivity in students (p<0.01). There is also no significant relationship between academic procrastination with entity intelligence belief, but this variable has an inverse relationship with incremental intelligence belief (p<0.01).
عنوان نشريه :
دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي
