تاثير آموزش تنظيم هيجان به روش گراس برتكانشگري دانشجويان سيگاري

The Effectiveness of Emotion Regulation Training Based on Gross Model in Reducing Impulsivity in smokers

هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير آموزش تنظيم هيجان به روش گراس بر تكانشگري دانشجويان سيگاري بود. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و با استفاده از طرح گروه كنترل نامعادل انجام شد. براي اين منطور، از بين 100 دانشجوي سيگاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان كه به روش خود اظهاري و معرفي دوستان خود شناسايي شد، 30 نفر كه در دسترس و حاضر به همكاري بودند، انتخاب و به صورت تصادفي در دوگروه آزمايش وكنترل جايگزين شد. نخست درهردوگروه، مقياس تكانشگري بارات(1997) اجرا شد، سپس گروه آزمايش به مدت 8 جلسه به صورت گروهي، آموزش تنظيم هيجان به روش گراس را دريافت كرد. اما گروه كنترل، هيچگونه آموزشي دريافت نكرد. پس از پايان آموزش، دوباره براي هر دو گروه مقياس تكانشگري بارات اجرا شد. تحليل داده‌ها با استفاده از واريانس چند متغيره (MANOVA) براي نمرات افتراقي نشان داد كه: آموزش تنظيم هيجاني به روش گراس تكانشگري دانشجويان را به گونه اي معني دار كاهش داده است. بعلاوه، آموزش تنظيم هيجاني به روش گراس تكانشگري شناختي، تكانشگري بي‌برنامگي، و تكانشگري حركتي دانشجويان سيگاري به گونه اي معني دار كاهش داد. نتايج نشان داد آموزش تنظيم هيجان به روش گراس بر تكانشگري دانشجويان سيگاري تأثير دارد و تكانشگري را كاهش مي دهد. بنابراين، از آنجاكه افراد سيگاري وقتي در معرض هيجانات منفي قرار مي‌گيرند، احتمالا" بدون برنامه ريزي و به صورت تكانشي عمل مي‌كنند؛ لذا آموزش تنظيم هيجاني به روش گراس در كاهش تكانشگري افراد سيگاري موثر است.(p<0.01)

The aim of this study was to determine the effect of Teaching Emotion Regulation Based on Gross Model in Reducing Impulsivity in smokers. The research method was semi-experimental and was use of the unequal control group design. For this purpose, 30 smoker students of Islamic Azad University of Hamedan were selected and randomly divided into two experimental and control groups. First, Barrett's Impulsivity Scale (1997), was performed for both groups. Then, the experimental group received a teaching emotion regulation based on Gross model for 8 sessions. But the control group did not receive any training. After completing the training, Barrett's impulsivity scale was again performed for both groups. Analysis of data using multivariate analysis of covariance (MANOVA) showed that emotional regulation training based on Gross model has a positive effect on reducing the impulsivity of smokers, & on cognitive impulsivity, motor impulsivity, non-planning impulsivity. The results showed that Grass's emotion regulation training had an effect on the impulsivity of smokers and reduced impulsivity. Since smokers are exposed to negative emotions, they are likely to be unplanned and impacted; therefore, emotional regulation training based on Grass's model can be effective in reducing the impulsivity of smokers. (p <0.01)