اندازه‌گيري ريسك سيستمي مؤسسات مالي و بانك‌ها با استفاده از رويكردخوشه‌بندي ماركوف و معيارهاي سنجش ريسك مبتني بر مركزيت

Systemic Risk Evaluation of Banks and financial institutions applying Markov clustering method and centrality measures of risk

ريسك سيستمي، ريسك مرتبط به يك سيستم اقتصادي از سوي يك بنگاه اقتصادي است. معناي اين ريسك، اين است كه بحران ايجاد شده در يك نهاد اقتصادي، مي‌تواند به‌صورت زنجيره‌وار، به‌كل سيستم مالي انتشار پيدا كند. اهميت سنجش اين ريسك، پس از بحران مالي سال 2008 بيشتر از هميشه درك شد و اين اهميت تا جايي بوده است كه قوانيني براي اخذ مازاد ذخيره اطمينان از بانك‌هاي داراي ريسك سيستمي بالاتر، در آمريكا مصوب شده‌اند. در ميان روش‌هاي مختلف سنجش ريسك سيستمي، روش‌هاي مبتني بر مركزيت، جامعيت بسيار بالاتري دارند. لذا در اين تحقيق، از روش تركيبي يكي از معيارهاي جديد مركزيت به‌نام مركزيت نيمه‌محلي با روش خوشه‌بندي پويا ماركوف براي سنجش ريسك سيستمي استفاده شده است. براساس نتايج به‌دست آمده، كارايي روش پيشنهادي نسبت به ساير معيارهاي مركزيت و معيار سنتي CoVaR بالاتر بوده است.

Systemic risk is the risk beared by an economic system because of a special organization. This means that a liquidity problem or a financial crisis in one company could trigger a chain of reactions that puts the whole market into trouble. This kind of risk was underestimated until 2008 financial crisis. Now federal regulations exist for controlling this risk of financial institutions. Among diversified methods of systemic risk evaluation, centrality measures have the most accuracy. In this paper, we apply a combined method of systemic risk evaluation using semi-central centrality and Markov clustering method. Results show outperformance of proposed method over classic criterion CoVaR.