عنوان مقاله :
تأثير يك دورهي تمرينات تداومي متوسط و تناوبي شديد بر مقادير گيرندهي نوع 2 اكتيوين ميوكارد و سطوح پلاسمايي ميوستاتين موشهاي صحرايي نر
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of a Period of Moderate Endurance Training and High Interval Training on Activin Receptor Type II in Heart, and Plasma Levels of Myostatin in Male Rats
پديد آورندگان :
بيگي، مجيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - گروه علوم ورزشي و تربيت بدني , بنايي، جمشيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - مركز تحقيقات طب ورزش , كشاورز، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - مركز تحقيقات طب ورزش , زاهدي، حميد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - مركز تحقيقات طب ورزش
كليدواژه :
تمرينات تداومي متوسط , تمرينات تناوبي شديد , گيرندهي نوع 2 اكتيوين ميوكارد , ميوستاتين , موشهاي صحرايي نر
چكيده فارسي :
مقدمه: فعاليت ورزشي با تغيير در غلظت عوامل رشدي و گيرندههاي آن ممكن است اثرات مفيدي براي عضلهي قلبي داشته باشد. از اينرو، هدف از اين تحقيق بررسي تأثير يك دورهي تمرينات تداومي متوسط و تناوبي شديد بر مقادير گيرندهي نوع 2 اكتيوين ميوكارد و سطوح پلاسمايي ميوستاتين موشهاي صحرايي نر بود.
روشها: تعداد 30 سر موش صحرايي نر با محدودهي سني سه ماه، بعد از گذراندن دورهي آشناسازي، به صورت تصادفي به سه گروه مساوي شاهد، تمرين تداومي متوسط و تمرين تناوبي شديد تقسيم شدند. تمرين تداومي با شدت 60-50 درصد بيشينهي توان موش در مدت زمان 80 دقيقه در طول هشت هفته و هر هفته پنج جلسه و همچنين، تمرينات تناوبي شديد با شدت 90-85 درصد بيشينهي توان موش و شيب 20 درجه به طول انجاميد. گيرندهي نوع 2 اكتيوين ميوكارد بافت بطن چپ به روش
(Immunohistochemistry (IHC و ميوستاتين به روش (Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA اندازهگيري شد. دادههاي به دست آمده، با استفاده از آزمون One-way ANOVA و آزمون تعقيبي Tukey در سطح معنيداري 0/050 > P تجزيه و تحليل شدند.
يافتهها: با مقايسهي بين گروهي، اختلاف معنيداري را در متغير ميوستاتين، ميان گروههاي تمريني با گروه شاهد ديده شد (0/001 = P)، اما ميان گروههاي تمرينات تداومي متوسط و تناوبي شديد، تفاوتي مشاهده نشد (0/300 = P). همچنين، در گيرندهي نوع 2 اكتيوين ميوكارد اختلاف معنيداري بين گروههاي مورد مطالعه مشاهده نشد (0/050 = P).
نتيجهگيري: احتمال ميرود تمرينات تداومي متوسط و تناوبي شديد، اثرات مطلوبي بر كاهش ميوستاتين داشته باشد، اما تفاوت معنيداري بين نوع تمرينات وجود ندارد.
چكيده لاتين :
Background: Exercise trainings have beneficial effects on myocardium by changing the concentration of growth
factors and their receptors. The aim of this study was to determine the effect of a period of moderate endurance
training and high interval training on activin receptor type II in heart, and plasma levels of myostatin in male rats.
Methods: After the familiarization period, 30 male rats with three months of age limitation were randomly
divided to equal three groups of control, moderate endurance training, and high interval training. Moderate
endurance training was continued for 8 weeks, each week 5 sessions, and every session, 80 minutes with
intensity of 50-60 percent, as well as high interval training with intensity of 85-90 percent of rats’ power with a
ramp of 20 degrees. Activin receptor type II in the myocardial left ventricle was measured using
immunohistochemistry (IHC) method, and myostatin was measured by enzyme-linked immunosorbent assay
(ELISA) method. The data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey's post-hoc tests at the significance
level of P < 0.050.
Findings: In between groups comparison, there was a significant difference between the training and control
groups in myostatin level (P = 0.001), but there was no significant difference between moderate endurance
training and high interval training (P = 0.050). There was also no significant difference between the groups in
myocardium activin receptor type II (P = 0.050).
Conclusion: It cautiously seems that moderate endurance training with high interval training have desirable
effects on reducing myostatin, with no significant difference between the types of trainings.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان