عنوان مقاله :
سنجش ميزان مشاركت هاي مردمي در نوسازي بافت هاي فرسوده شهري (نمونه موردي: بافت قديم شهر كرمانشاه)
عنوان به زبان ديگر :
Evaluating the Public Participations in Renovation of Worn-out Urban Texture A Case Study of the Old Neighborhoods of Kermanshah
پديد آورندگان :
شاهيني فر، مصطفي دانشگاه پيام نور، ايران , پاهكيده، اقبال دانشگاه پيام نور، ايران - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , چاره جو، فرزين دانشگاه آزاد اسلامي سنندج، ايران - گروه شهرسازي , خالديان، ژيلا دانشگاه آزاد اسلامي سنندج، ايران
كليدواژه :
مشاركت , بافت فرسوده شهري , نوسازي , شهر كرمانشاه
چكيده فارسي :
مشكلات بافت هاي فرسوده قديمي دركلان شهرها همواره به عنوان يكي موانع توسعه شهرها تلقي شده است. اين عامل در كنار ساير معضلات بافتهاي فرسوده شهري و نيز روند رو به رشد آنها، سبب شده كه امروزه بخشي از ذهن شهروندان، برنامهريزان و مديران شهري، معطوف به اين مسأله اساسي گردد. بر اساس آمار و اطلاعات موجود؛ بيش از 70 هزار هكتار بافت فرسوده در بيش از 470 شهر كشور شناسايي شدهاند. كه بالغ بر 15 درصد جمعيت شهري كشور در اين بافتها سكونت دارند كه يكي از آنها محدوده بافت قديم شهر كرمانشاه است. اين محدوده حدود 3 درصد از مساحت شهر را در برمي گيرد. اين بافت در طول ساليان گذشته، معضلات عديده اي از جمله مشكلات بهداشتي، زيست محيطي، گره هاي ترافيكي سنگين، جرايم اجتماعي و... را بر شهر تحميل نموده، و كندي در امر توسعه شهر را به همراه داشته است. در اين ميان موضوع مشاركت مردم در بهسازي و نوسازي چنين بافتهايي ميتواند روند توسعه را تسريع بخشيده و بار اضافي دولتها را كاهش داده و امر توسعه را مردمي نمايد. در همين راستا مقاله حاضر به سنجش ميزان مشاركتهاي مردمي در نوسازي بافتهاي فرسوده شهري(نمونه موردي: بافت قديم شهركرمانشاه) مي پردازد و تلاش مي كند به اين پرسش ها پاسخ دهد: كه آيا نگرش ساكنين بافتهاي فرسوده نسبت به نوسازي اين بافتها در قياس با رويكرد مورد انتظار درباره مشاركت به صورت تصادفي است يا رابطه معنيداري بين آنها وجود دارد؟ روششناسي پژوهش حاضر برحسب هدف كاربردي و بر حسب ماهيت توصيفي ميباشد. روش تجزيه و تحليل در اين پژوهش با توجه به ناپارامتريك بودن دادهها آزمون خيدو است. در اين پژوهش به دليل استفاده از يك متغير (ميزان مشاركت) كه در سه طبقه بالا، متوسط و پايين از روش نيكويي برازش استفاده شده است. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد كه بين فراواني هاي مشاهده شده و مورد انتظار ميزان مشاركت مردم در نوسازي بافتهاي فرسوده شهر كرمانشاه تفاوت معناداري وجود دارد.
چكيده لاتين :
Problems of worn-out urban areas in megalopolises are always seen as one of the obstacles to the rapid development in cities, because the lack of adequate infrastructure is a major obstacle in the provision of municipal services in these areas and also residence, employment, leisure and transportation as the main functions of the urban texture have never lacked optimal efficiency. The existing problems such as problems of health, environment, heavy traffic jams, lack of resistance to natural disasters and crime and social damages, are all the causes of the slow development of the city. This article analyzes the factors affecting people's participation in the renovation of the worn-out urban areas in Kermanshah and tries to answer the questions related to the attitudes of the residents about the worn-out urban texture in Kermanshah as well as whether the distressed areas of the modernization of the tissues compared to the expected approach about participation is random or if there is a significant relationship between them. The methodology of this study in terms of the purpose and nature is descriptive. In this study, since the data are non-parametric, chi-square (x2) test was used for the analysis. Also, the use of the variable of participation is divided into three layers of high, medium and low goodness approach was used the results of which showed that there was a meaningful difference between the observed frequencies and the expected level of public participation in the renovation of worn-out urban areas in Kermanshah.