اثر تغييير اقليم بر رطوبت خاك مزرعه ذرت با استفاده از داده هاي گزارش پنجم و مدل SWAP

رطوبت خاك سطحي، متغيري مهم در چرخۀ آبي طبيعت است كه نقش مهمي در تعادل جهاني آب و انرژي به واسطه تأثير بر فرآيندهاي هيدرولوژيك، اكولوژيك و هواشناسي دارد. لذا در اين تحقيق براي شبيه‌سازي رطوبت خاك در دوره آتي (2039-2020) نسبت به دوره پايه (2011-1992) از مزرعه ذرت فاروب واقع در دشت نيشابور استفاده شد. داده‌هاي اقليمي به‌كمك شش مدل GCM و دو سناريوي انتشار RCP4.5 و RCP8.5 برآورد گرديد و به‌كمك مدل LARSWG ريزمقياس شد و وارد مدل SWAP گرديد. نتايج تغيير پارامترهاي اقليمي نشان داد دماي كمينه و بيشينه براي مدل‌هاي AOGCM در دوره آتي نسبت به دوره پايه افزايش مي‌يابد و در برخي از مدل ها نيز بارش دوره آتي نسبت به دوره پايه كاهش مي‌يابد. همچنين سناريو RCP8.5 نسبت به RCP4.5 مقدار افزايش بيشتري را نشان مي دهد. تغييرات رطوبت در عمق 30 سانتي‌متر نشان داد كه درصد رطوبت موجود در خاك در دوره هاي آتي 2039-2020 نسبت به دوره پايه براي هر دوسناريو افزايش ناچيزي مي‌يابد. با اين وجود سناريو RCP8.5 مقادير كمتري از رطوبت را نسبت به سناريو RCP4.5 براي شش مدل AOGCM نشان مي‌دهد. مقادير پيش بيني شده رطوبت ساليانه نشان داد كه در سناريو RCP4.5 در عمق 30 سانتي‌متري مدل‌ IPSL كمترين مقادير رطوبت و مدل‌هاي GISS-ES-R و GFDL بيشترين مقادير رطوبت ساليانه و براي سناريو RCP8.5 در عمق 30 سانتي‌متري، مدل ‌ GFDLكمترين مقادير رطوبت و مدل‌ GISS-ES-R بيشترين مقادير رطوبت ساليانه در طي هفته‌هاي پس از رشد گياه را خواهند داشت.