خصوصيات روان‌سنجي مقياس اقدام براي رشد فردي بر اساس نظريه كلاسيك آزمون و نظريه سؤال- پاسخ

Psychometric Properties of the Personal Growth Initiative according to Classical and Item-Response Theories

هدف از پژوهش حاضر بررسي خصوصيات روانسنجي مقياس اقدام براي رشد فردي بر اساس دو نظريه كلاسيك آزمون و نظريه سؤال- پاسخ بود. بدين منظور 350 نفر از دانشجويان دانشگاه‌هاي تهران به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و به مقياس اقدام براي رشد فردي و پرسشنامه‌هاي اضطراب، عزت‌نفس، افسردگي و انگيزش پيشرفت پاسخ دادند. تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي، همبستگي پيرسون و تحليل اعتبار براي بررسي ويژگي‌هاي روانسنجي مقياس اجرا شد. همچنين از مدل پاسخ مدرج سيم‌جيما براي برازندگي داده‌ها و تحليل استفاده شد. تحليل‌هاي آماري با نرم‌افزارهاي SPSSV22، LISRELV8.80و Multilog و RV3.2.2انجام شد. نتايج تحليل عاملي نشان داد اين مقياس از يك عامل تشكيل شده و از شاخص‌هاي برازش مناسبي برخوردار است. همچنين بين اقدام براي رشد فردي با اضطراب (21/0-)، عزت‌نفس (23/0)، افسردگي (25/0-) و انگيزش پيشرفت (16/0) رابطه معني‌داري در سطح 01/0p≤ بدست آمد. اما اقدام براي رشد فردي با پيشرفت تحصيلي رابطه معني‌داري نداشت. اعتبار مقياس اقدام براي رشد فردي با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 835/0 بدست آمد. داده‌هاي پاسخ سوال‌ها با مدل سيم‌جيما برازندگي مناسبي داشت و تابع آگاهي آزمون در دامنه 8/1- تا 8/1+ پيوستار ويژگي قرار داشت. مقياس اقدام براي رشد فردي از خصوصيات روانسنجي قابل قبولي در جامعه دانشجويان ايراني داشته و پژوهشگران مي‌توانند از اين ابزار در دستاوردهاي علمي خود استفاده نمايند

This study aimed to assess the psychometric properties of the personal growth initiative according to classical and item-response theories. To this end, 350 students were selected by cluster sampling method and participants responded to the personal growth initiative scale and anxiety, self-esteem, depression and achievement motivation questionnaires. Exploratory and confirmatory factor analysis, Pierson correlation and reliability analyses were performed to examine the psychometric characteristics of the scale. In addition, the Samijima graded response model was used to determine the fitness of data and analysis. The statistical analysis was performed in SPSSV22, LISRELV8.80, Multilog and RV3.2.2 software. Factorial analysis results showed that the scale was comprised of one factor and has a good fitness scales. In addition, personal growth initiative had significant relationship with anxiety (-0.21), self-esteem (-0.23), depression (-0.25) and achievement motivation (0.16) (P<0.01). However, there was not a significant relationship between academic achievement and personal growth individual. Personal growth individual scale's reliability which obtained using Cronbach's alpha coefficient for the whole scale was 0.835. The data related to question responses had a suitable fitness with the Samijima model and the test awareness function in the range of - 1.8 to +1.8 was a characteristic continuum. The research's findings indicated that the Persian version of personal growth individual scale in Iranian student’s population has acceptable psychometric properties and can be used as a reliable instrument in psychological researches