نظام راهبري و كثرت گرايي فرهنگي

هدف اين مقاله بررسي موانع توسعه ي محتوايي نظام راهبري شركتي ، از ديدگاه نظريه ي كثرت گرايي فرهنگي بر پايه روش شناسي تفسيري – انتقادي است. كثرت گرايي فرهنگي بر امكان رقابت گروه ها و مشاركت اقليت هاي مختلف جامعه در تصميم گيري هاي مربوط به نظام اقتصادي و سياسي تاكيد دارد. اين مقاله ضمن معرفي مفهوم كثرت گرايي فرهنگي و بيان ارتباط آن با نظام راهبري ، موانع كثرت گرايي فرهنگي را مورد بررسي قرار داده و بر اساس آن موانع ، به آسيب شناسي عوامل عدم توسعه نظام راهبري شركتي مي پردازد. بر اين اساس،  نتايج پژوهش نشان مي دهد توسعه سياسي، تفكيك محتوايي مالكيت از مديريت، رفع مشكلات حقوقي، رفع شركت گرايي دولتي و توسعه فرهنگ پاسخگويي مي تواند موجب توسعه نظام راهبري شركتي گردد. نتايج اين مقاله توسعه كثرت گرايي فرهنگي،  در نظام اقتصادي كشور را عاملي مهم در توسعه نظام راهبري شركتي مي داند.