عنوان مقاله :
تأثير تمرين تقويتي عضلات دور كننده و چرخانندههاي خارجي ران بر كينماتيك اندام تحتاني مبتلايان به درد كشككي ران
عنوان به زبان ديگر :
The effect of hip abductors and external rotators strength training on kinematic of lower limb of patients with patellofemoral pain syndrom
پديد آورندگان :
جمالي، نرجس دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , خيامباشي، خليل دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , لنجان نژاديان، شهرام دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , اسماعيلي، حامد دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
ارزيابي كينماتيك , زاويۀ چهارسر راني , زاويه والگوس پوياي زانو , درد كشككي-راني , عضلات دوركننده , چرخش دهندۀ خارجي ران
چكيده فارسي :
مطابق تحقيقات اخير، تقويت عضلات خارجي- پشتي مفصل ران، درد افراد مبتلا به مشكل كشككي- راني را كاهش ميدهد، ولي اثر تقويت اين عضلات بر كينماتيك اندام تحتاني هنوز روشن نيست. تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر تمرينهاي تقويتي عضلات دوركننده و چرخانندههاي خارجي مفصل ران بر كينماتيك اندام تحتاني افراد مبتلا به درد كشككي- راني در دو حالت ايستا و پويا انجام شده است. در يك كارآزمايي تصادفي كنترلشده، 33 فرد مبتلا به سندرم درد كشككي- راني بهصورت تصادفي در دو گروه تجربي (8 زن با ميانگين سني 6/8±30 و ميانگين شاخص تودۀ بدني 2/6±23/8 و 8 مرد با ميانگين سني 7±31/2 و ميانگين شاخص تودۀ بدني 1/5±25/6) و شاهد (9 زن با ميانگين سني 7/3±29/9 و ميانگين شاخص تودۀ بدني 3/2±23/2 و 8 مرد با ميانگين سني 6±32 و ميانگين شاخص تودۀ بدني 1/9±25/5) تقسيم شدند. افراد در گروه تجربي، به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه تمرين تقويتي عضلات دوركننده و چرخانندههاي خارجي مفصل ران را با استفاده از تراباند، تحت نظارت درمانگر، دريافت كردند. بر گروه شاهد هيچگونه مداخلۀ تمريني اعمال نشد. قدرت عضلات مفصل ران و كينماتيك در دو حالت ايستا و پويا، قبل و بعد از مداخله بررسي شد. براي تحليل آماري، از تحليل واريانس براي اندازههاي مكرر از نرمافزار SPSS استفاده شد (آلفا=0/05). پس از دوازده هفته مداخلۀ تمريني، بهدنبال افزايش قدرت عضلات دوركننده در زنان از 19/6 به 26/4 درصد وزن (0/000=P) و در مردان از 29/9 به 38/1 درصد وزن (0/003=P) و عضلات چرخانندههاي خارجي در زنان از 13/2 به 16/9 درصد وزن (0/024=P) و در مردان از 26/3 به 34/9 درصد وزن (0/000=P)، زواياي والگوس پويايي زانو در اسكات يكپايي در زنان از 170 به 174/6 درجه (0/018=P) و در مردان از 171/8 به 176/8 درجه (0/017=P) و افتادگي لگن سمت مقابل در پايينآمدن از پله تنها در زنان از 7/9 به 6 درجه (0/04=P) در گروه تجربي بهبود يافت. در زاويۀ چهارسرراني هيچ تفاوت معنيداري مشاهده نشد (0/05≤P). يافتهها نشان داد كه تقويت عضلات مفصل ران، كينماتيك اندام تحتاني در حالت پويا را در صفحۀ حركتي فرونتال تغيير ميدهد و شايد بتوان گفت كه بهدليل اين تغييرات، بهدنبال تقويت عضلات دوركننده و چرخانندههاي خارجي مفصل ران توسط تراباند، نشانههاي درد كشككي-راني بهصورت پايدارتري بهبود مييابند.
چكيده لاتين :
Although hip muscle strengthening has been reported as an effective way to decrease PFPS symptoms,
however its effect on lower extremity kinematics is less clear. The current study was done with the aim of
investigating the effect of hip abductor and external rotator muscles strengthening exercises on lower
extremity kinematics in static and dynamic states. In a randomized controlled trial, 33 patients with
patellofemoral pain (PFP) were randomly assigned into exercise (8 female, 30±6.8 y/o, 23.8±2.6 BMI and 8
male, 31.2±7 y/o, 25.6±1.5 BMI) and control (9 female, 29.9±7.3 y/o, 23.2±3.2 BMI and 8 male, 32±6 y/o, 25.5±1.9 BMI) groups. In exercise group they received hip abductor and external rotator strengthening
exercises by thera-band 3 times per week for 12 weeks under supervision by a physiotherapist. The control
group did not receive any training intervention. Hip muscles strength and kinematics in static and dynamic
states, were assessed at baseline and post-intervention. Repeated measures ANOVA by using SPSS were
applied to assess the effects of the exercise on measured variables (α=0/05). After 12 weeks of
strengthening program, by an increase in abductor muscle strength in women from 19.6 to 26.4 %BW
(P=0.000) and in men from 29.9 to 38.1 %BW (P=0.003), and in hip external rotator muscles in women from
13.2 to 16.9 %BW (P=0.024) and in men from 26.3 to 34.9 %BW (P=0.000), dynamic knee valgus angle
during single-legged squat improved in women from 170 to 174.6 degrees (P=0.018) and in men from 171.8
to 176.8 degrees (P=0.017) and contralateral pelvic drop angle during stair descending improved only in
women from 7.9 to 6 degrees (P=0.04) in the exercise group. No significant difference was observed at
quadriceps angle (P≥0.05). The findings suggest that hip muscles strengthening can alter the lower extremity
kinematics, in dynamic state, at the frontal plane, and it might be said that due to these changes following
hip abductor and external rotator muscles strengthening exercises by thera-band, the symptoms of PFP
improve more consistent.
عنوان نشريه :
پژوهش در طب ورزشي و فنآوري