تأثير دوازده هفته تمرين اصلاحي بر نوسان‌هاي پاسچر دانش‌ آموزان پسر داراي سندرم انحراف پرونيشن

Effect of 12-week corrective exercises on postural sways in male students with pronation distortion syndrome

سندرم انحراف پرونيشن يكي از شايع‌ترين ناهنجاري­‌هاي بدني است كه ناراستايي‌­هايي در ساختارهاي بخش اسكلتي اندام تحتاني پديد مي‌­آورد و نوسان­‌هاي پاسچري را افزايش مي‌­دهد. هدف اين پژوهش، تعيين تأثير دوازده هفته تمرين اصلاحي بر نوسان‌­هاي پاسچر دانش‌­آموزان پسر داراي سندرم انحراف پرونيشن بود. در اين تحقيق نيمه‌­آزمايشگاهي، 30 داوطلب داراي سندرم انحراف پرونيشن انتخاب و به­‌صورت تصادفي و مساوي در دو گروه 15 نفري كنترل و آزمايش تقسيم شدند. گروه آزمايش، تمرين اصلاحي متشكل از تمرين­‌هاي مهاري، كششي، تقويتي و انسجامي را به­‌مدت سه‌­ماه اجرا كردند، درحالي­كه گروه كنترل فعاليت معمول خود را انجام مي­‌دادند. قبل و بعد از سه­‌ماه اجراي تمرينات اصلاحي، نوسان‌­هاي كنترل پاسچر ارزيابي شد. از آزمون­‌هاي آماري تي وابسته و مستقل براي تجزيه و تحليل نتايج استفاده شد (0/05≥P). سه­‌ماه تمرين اصلاحي در نوسان­‌هاي كنترل پاسچر و نيروي واكنش زمين، بهبودي معناداري پديدار ساخت (0/001P≤)، اما در گروه كنترل تفاوت معناداري مشاهده نشد (0/05≤P). به­‌علاوه، پس از انجام مداخله، نوسان­‌هاي كنترل پاسچر و نيروي واكنش زمين در گروه آزمايش به­‌طور معناداري كمتر از گروه كنترل بود (0/001≥P)، درحالي­كه اين تفاوت در پيش‌­آزمون معنادار نبود (0/05≤P). به­‌نظر مي­‌رسد تمرين اصلاحي نظام­‌مند سبب بهبود فعاليت عضلات مسئول كنترل نوسان بدن شده، كه آن نيز به كاهش نوسان­‌هاي پاسچر و نيروي واكنش زمين در افراد داراي سندرم انحراف پرونيشن منجر مي‌­شود؛ بنابراين، به پژوهشگران، مربيان و متخصصان توصيه مي­‌شود براي بهبود كنترل نوسان­‌هاي پاسچر و نيروي واكنش زمين در افراد داراي سندرم انحراف پرونيشن، تمرين­‌هاي اصلاحي نظام­‌مند را در برنامه درماني خود قرار دهند.

Pronation distortion syndrome is one of the most common abnormalities in the body that causes distortions in the structures of the skeletal structures of the lower extremities and increases postural sways. The purpose of this study was to determine the effect of 12-week corrective exercises on postural sways in male students with pronation distortion syndrome. In this semi experimental research, 30 volunteers had pronation distortion syndrome, were selected and then randomly and equal divided into two groups of control and experimental (n=15). The experimental group performed corrective exercise consisting of inhibitory, stretching, strengthening, and integrated exercises for three months, but the control group carried out their routine exercise. The postural sways conterol were evaluated before and after of the three month of performing corrective exercises. Independent and dependent t-test were used to analyze the results (P≤0/05). The showed significant improvement in postural sways control and ground reaction force (P≤0/001), effect size 0.8 and 95% confidence interval after three months of corrective exercise, but in control group there was no significant difference (P≥0/05). In addition, after intervention, the experimental group were significantly lower in postural sways conterol and ground reaction force than the conterol group (P≤0/001), but this difference was not significant in the pre-test (P≥0/05). It seems that systematic corrective exercise led to improve the activity of the muscles responsible for body sways conterol, which also reduces postural sways and ground reaction force in people with pronation distortion syndrome, so it is recommended that researchers, trainers, and specialists consider systematic corrective exercise in order to improve posture sways conterol and ground reaction force in people with pronation distortion syndrome.