مقايسه‌ي اثربخشي سطح سوم پاسخ به مداخله و توانمندسازي‌شناختي بر عملكرد رياضي دانش‌آموزان با اختلال رياضي

پژوهش حاضر با هدف مقايسة اثربخشي سطح سوم پاسخ به مداخله و توانمندسازي­شناختي بر عملكرد رياضي دانش‌آموزان با اختلال رياضي انجام شد. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي، با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل؛ جامعه‌ي‌آماري شامل تمام دانش‌آموزان ابتدايي دختر داراي اختلال‌يادگيري ‌رياضي شهر تهران در سال تحصيلي 96-97 بوده كه از بين آن‌ها از طريق نمونه­گيري در دسترس نمونه‌اي به حجم 15 نفر انتخاب و به صورت تصادفي به سه گروه 5 نفره، دو گروه آزمايش سطح سوم پاسخ به مداخله، توانمندسازي­شناختي و يك گروه كنترل گماشته شدند. گروه­هاي آزمايش طي 20 جلسه 45 دقيقه­اي تحت مداخلات مذكور قرار گرفتند، درحالي كه گروه كنترل هيچ مداخله­اي دريافت نكرد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل مقياس هوش وكسلركودكان 4 و آزمون رياضي كي­مث است. نتايج تحليل كوواريانس نشان دهنده تأثير مثبت سطح سوم پاسخ به مداخله و توانمندسازي­شناختي بر بهبود عملكرد رياضي كودكان با اختلال رياضي در سطح معناداري 05/0P< بود. همچنين نتايج آزمون t گروه­هاي مستقل نشان­دهندة عدم وجود تفاوت معنادار بين ميانگين هاي دو گروه آزمايش در سطح معناداري 05/0P< بوده است. به نظر مي­رسد سطح سوم پاسخ به مداخله و توانمندسازي شناختي مي­تواند بهبود عملكرد رياضي دانش‌آموزان با اختلال رياضي را در پي داشته ‌باشد.

The purpose of this study was to compare the effectiveness of the third level of response to intervention and cognitive rehabilitation on improving math performance of students with dyscalculia. The research method was semi-experimental with pretest-posttest design and a control group. The statistical population included all female elementary students with dyscalculia in Tehran in the academic year 2017-2018. Fifteen people were selected through available sampling as the sample of the study. They were randomly divided into three groups, each including five people. There were two experimental groups, namely third level of response to intervention and cognitive rehabilitation and a control. The experimental groups underwent twenty 45-minute sessions interventions. The control group received no intervention. The Wechsler Intelligence Scale of Children (Wechsler, 2003) and the Key Math Test (Connolly, 1988) were used as the tools of the study. The results of covariance analysis reflects the impact of the third level of response to intervention and cognitive rehabilitation in improving mathematics achievement of children with dyscalculia (P<0.05). The results of the independent t-test also indicate that there was no significant difference between the means of the two experimental groups. It seems that both the third level of response to intervention and cognitive rehabilitation can improve the mathematical performance of students with Dyscalculia.