بررسي اثر بحران ارزي بر پويايي‌هاي توليد ناخالص داخلي: رهيافت مربعات تعميم‌يافته پانلي

The effect of currency crisis on GDP dynamics: PGLS approach

امروزه بررسي و پيش‌بيني ميزان پايداري آثار بحران ارزي بر متغيرهاي كلان اقتصادي به ويژه توليد ناخالص داخلي از اهميت بالايي براي سياست‌گذاران اقتصادي برخوردار است. در اين راستا هدف اصلي مقاله حاضر بررسي اثر بحران ارزي بر پويايي‌هاي توليد ناخالص داخلي طي سال‌هاي 1970-2016 مي‌باشد. براي دستيابي به اين هدف، مدل تجربي تحقيق با بهره‌گيري از مباني نظري تحقيق و رهيافت مربعات تعميم يافته پانلي برآورد شده است. طبق نتايج به دست آمده اثر منفي بحران ارزي بر توليدناخالص داخلي در كوتاه‌مدت تأييد مي‌شود. جريان سرمايه خارجي و بدهي‌هاي كوتاه‌مدت خارجي از عوامل تشديدكننده اثر بحران ارزي بر توليدناخالص داخلي در كوتاه مدت بوده و نرخ رشد صادرات و تغييرات رابطه مبادله تعديل كننده اثر بحران ارزي بر توليد ناخالص داخلي به شمار مي‌آيند. افزايش عرضه پول ملي و همچنين افزايش مخارج دولت و كسري بودجه از عوامل تشديدكننده آثار بحران هستند.

It is important for economic policy makers to study and predict the sustainability of currency crisis effect on macroeconomic variables, especially GDP. In this regard, the main purpose of this paper is to examine the effect of currency crisis on GDP dynamics during 1970-2016. In this regard, the empirical model has been estimated using the theoretical basis of the research and GPS approach. According to the results, the negative effect of the currency crisis on GDP is confirmed in short run. Foreign capital inflow and short-term foreign debt are among the factors exacerbating the effect of currency crisis on GDP growth in short run. The rate of export growth and the changes in terms of trade are moderating effect of currency crisis on -GDP. Increasing the supply of national currency as well as increasing government spending and budget deficits are exacerbating effect of crisis.