عنوان مقاله :
اثربخشي قصهدرماني مبتني بر روش چندحسي بر پردازش هيجاني كودكان داراي نارساخواني
پديد آورندگان :
كريمي ثاني، پرويز دانشگاه آزاد اسلامي - گروه روانشناسي، شبستر , منصوري، سارا دانشگاه آزاد اسلامي - گروه مشاوره، تبريز , احمدپور، پريسا دانشگاه آزاد اسلامي - گروه مشاوره، تبريز
كليدواژه :
پردازشهيجاني , قصهدرماني , روش چندحسي , نارساخواني
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي قصهدرماني مبتني بر روش چندحسي بر پردازش هيجاني كودكان داراي نارساخواني بود. روش پژوهش از نوع نيمه تجربي، پيشآزمون و پسآزمون با گروه كنترل است. جامعة آماري اين پژوهش شامل تمامي دانشآموزان داراي نارساخواني مقطع ابتدايي بود، كه از بين آنها 30 نفر به صورت تصادفي از بين مدارس انتخاب شد. پس از انجام مصاحبه جهت اطمينان از نتايج تست، به صورت تصادفي به دو گروه 15 نفره، يكي گروه آزمايش (15 دانش آموز) و ديگري گروه كنترل (15 دانش آموز) تقسيم شدند كه طي 9 جلسه 20 دقيقهاي به صورت گروهي قصهدرماني با تلفيقي از روش چندحسي فرنالد بر روي گروه آزمايشي انجام شد. جهت جمعآوري دادهها، مقياس پردازش هيجاني باكر و همكاران (2007) مورد استفاده قرار گرفت. تحليل دادهها با استفاده از تحليل كواريانس در نرم افزار SPSS انجام شد. طبق يافتههاي حاصل از تحليل كواريانس و آزمون فرضيههاي اين پژوهش مشخص شد؛ اجراي روش قصهدرماني مبتني بر روش چندحسي تأثير قابل ملاحظهاي بر پردازش هيجاني و مؤلفههاي آن (مزاحمت، سركوب، فقدان آگاهي، عدمكنترل، جدايي، اجتناب) كودكان داراي نارساخواني دارد؛ يعني ميتوان با استفاده از اين روش، پردازشهيجاني و مؤلفههاي آن را در كودكان تقويت نمود.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of storytelling based on a multi-sensory method on emotional processing in children with dyslexia in primary school children of Tabriz. The research method was semi-experimental with pretest-posttest design and a control group. The statistical population of this study included all elementary students with dyslexia from which thirty people were randomly selected from schools. After conducting an interview to ensure the test results, the participants were randomly divided into one experimental group (N=15) and a control group (N=15). The experimental group participated in nine 20-minute sessions in which storytelling was performed with a combination of Fernald's multisensory approach. To collect data, the emotional processing scale of Bucker et al., (2007) was used. Data analysis was performed using Covariance analysis in SPSS software. According to the findings of Covariance Analysis and testing of the hypotheses of this research, it was determined that implementation of storytelling method based on multi-dimensional has a significant impact on emotional processing and its components (harassment, repression, lack of awareness, lack of control, separation, and avoidance) of children with dyslexia. We can reinforce emotional processing and its components in children through using this method.
عنوان نشريه :
ناتواني هاي يادگيري