عنوان مقاله :
استقرار بهينه نواحي مجزا در شبكههاي توزيع آب با استفاده از تئوري گراف
عنوان به زبان ديگر :
The Optimized Implementation of the District Metered Areas in the Water Distribution Networks Using Graph Theory
پديد آورندگان :
شكفته، محمدرضا دانشگاه شهيد بهشتي، تهران - دانشكده مهندسي عمران، آب و محيط زيست - گروه مهندسي منابع آب , جليلي قاضي زاده، محمدرضا دانشگاه شهيد بهشتي، تهران - دانشكده مهندسي عمران، آب و محيط زيست - گروه مهندسي آب و فاضلاب
كليدواژه :
نواحي مجزا , تئوري گراف , مديريت نشت , شبكه توزيع آب
چكيده فارسي :
براي بهرهبرداري بهتر از شبكههاي توزيع آب توصيه ميشود كه شبكههاي موجود به نواحي مجزا تبديل شود. بهدليل پيچيدگي شبكههاي قديمي، تبديل اين شبكهها به نواحي مجزا، پرهزينه و حساس است. در پژوهش حاضر مدلي ارائه شد كه با استفاده از تئوري گراف و نرمافزار شبيهسازي هيدروليكي EPANET، تبديل شبكههاي قديمي به نواحي مجزا را بهصورت بهينه انجام ميدهد، بهصورتي كه ضمن رعايت حداقل فشار مورد نياز گرهها، تعداد لولههاي رابط بين نواحي مجزاي پيشنهادي حداقل باشد. حداقل بودن تعداد لولههاي رابط، باعث حداقل شدن هزينه براي دبيسنجهاي مورد نياز ميشود. مدل ارائه شده براي تعيين نواحي مجزا براي شبكه توزيع آب پولاكيس با 50 لوله و 30 گره در حالتهاي مختلف هيدروليكي و همچنين براي شبكه واقعي آب شهر بوشهر با حدود 3740 گره و 3980 لوله بهكار گرفته شد. نتايج خروجي نشان داد كه مدل ارائه شده، توانايي طراحي شبكههاي آب موجود به نواحي مجزا را با رعايت قيدهاي هيدروليكي به صورت بهينه دارد.
چكيده لاتين :
For better utilization of water distribution networks (WDNs), it is recommended that the existing networks be converted into Distinct Metered Areas (DMAs). Due to the complexity of
the old networks, the conversion of these networks into DMA is a costly and sensitive issue. In
this paper, a model has been developed to optimize implementation of the old networks into
DMA by using the graph theory and water distribution system modeling software (EPANET),
while the minimum required standard pressure is met and the number of linked pipes between
the proposed areas is minimum. The minimum number of linked pipes will minimize the cost of
the needed flowmeters. The developed model has been successfully applied for Poulakis WDN
with 30 nodes and 50 pipes in different statuses and for the actual Bushehr WDN with about
3740 nodes and 3980 pipes. The output result shows that the developed model, in a satisfactory
way, converts water distribution networks into DMAs with respect to the hydraulic constrainsts.
عنوان نشريه :
آب و فاضلاب