مروري بر روش هاي استفاده از فناوري ارتباطات دوطرفه در سامانه هاي برداشت انرژي

با پيشرفت روزافزون فناوري هاي الكترونيك و ارتباطات، سامانه هاي بيسيم به عنوان يكي از اجزاي جدانشدني زندگي روزمره مطرح شده و به دنبال آن نياز به منابع طيفي براي پشتيباني از تعداد كاربران بيشتر در شبكه بيسيم، روز به روز افزايش مي يابد. با توجه به اين افزايش نياز به پهناي باند و جهت استفاده كارآمد از ظرفيت هاي شبكه هاي بيسيم مخابراتي، فناوري «ارتباط دوطرفه» اخيرا در كانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است. اين فناوري با ارسال و دريافت اطلاعات به صورت همزمان و در يك باند فركانسي، مي تواند بازدهي طيفي را تا دو برابر نسبت به سامانه هاي يك طرفه سنتي بهبود بخشد. از سوي ديگر در سال هاي اخير سامانه هاي برداشت كننده انرژي به عنوان يك راه حل براي رفع مشكل توان مصرفي گره هاي موجود در شبكه هاي بيسيم مطرح شده اند. در اين مقاله ابتدا سناريوهاي مختلف به كارگيري فناوري ارتباطات دوطرفه در سامانه هاي برداشت انرژي مورد بررسي و مقايسه قرار مي گيرد، سپس توابع هدف مورد استفاده در طراحي اين سامانه ها بررسي مي شوند. در انتها نيز چالش هاي به كارگيري فناوري ارتباط دوطرفه در سامانه هاي برداشت انرژي مرور خواهد شد.

This article has no abstract