بررسي توان تشكيل بيوفيلم و تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در استرين‌هاي اسينتوباكتر بوماني جدا شده از بيماران با عفونت زخم سوختگي

Determination of Biofilm Formation Ability and Antibiotic Resistance of Acinetobacter baumannii Strains Isolated from Patients with Burn Wound Infection

مقدمه: Acinetobacter baumannii، يك پاتوژن فرصت‌طلب با مقاومت آنتي‌بيوتيكي بالا و قابليت توليد بيوفيلم در بيماران زخم سوختگي است. مطالعه‌ي حاضر، با هدف تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي و فراواني سويه‌هاي مقاوم به چند دارو و ارزيابي توان تشكيل بيوفيلم در ايزوله‌هاي زخم سوختگي انجام شد. روش‌ها: تعداد 117 ايزوله‌ي Acinetobacter baumannii از بيماران سوختگي شهر اصفهان جمع‌آوري شد. براي شناسايي ايزوله‌ي Acinetobacter baumannii، از روش‌هاي بيوشيميايي و ژنتيك استفاده شد. حساسيت آنتي‌بيوتيكي به روش ديسك ديفيوژن بررسي شد و بر اساس استانداردهاي (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI تفسير گرديد. قدرت تشكيل بيوفيلم به روش Microtiter plate assay مورد سنجش قرار گرفت. يافته‌ها: از 117 ايزوله‌ي باليني Acinetobacter baumannii، 114 مورد (49/97 درصد) ايزوله‌ي مقاوم چند دارويي (Multidrug resistance يا (MDR) بودند. بيشترين مقاومت مربوط به سفتازيديم (14/99 درصد) و سيپروفلوكساسين (94/01 درصد) بود. 81/19 درصد ايزوله‌ها، قادر به تشكيل بيوفيلم بودند. 1/7 درصد بيوفيلم قوي، 42/73 درصد بيوفيلم متوسط و 36/75درصد بيوفيلم ضعيف داشتند و 18/80درصد فاقد توان تشكيل بيوفيلم بودند. نتيجه‌گيري: فراواني بالاي Acinetobacter baumannii در بيماران سوختگي و ارتباط معني‌دار بين تشكيل بيوفيلم و مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي مختلف در ميان ايزوله‌هاي سوختگي نشان مي‌دهد كه مقاومت آنتي‌بيوتيكي به سرعت رو به افزايش است و به زودي بسياري از آنتي‌بيوتيك‌هاي قابل استفاده به داروهايي ناكارآمد براي درمان بيماران تبديل خواهند شد. بنابراين، بيماران نيازمند روش‌هايي غير از درمان آنتي‌بيوتيكي خواهند بود.

Background: Acinetobacter baumannii (A. baumannii) is an opportunistic pathogen with high antibiotic resistance and biofilm production capability in the patients with burn wound. The present study aimed to determine the antibiotic resistance pattern and frequency of the multidrug-resistant (MDR) strains, and evaluate biofilm formation potential in the burn wound infection isolates. Methods: Biochemical and molecular tests were used for identification of the 117 strains collected from Isfahan City, Iran, during one-year period. Antibacterial susceptibility test was performed using disk diffusion and interpreted in accordance with the standards of Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Biofilm formation was evaluated using microtiter plate assay. Findings: Of 117 clinical strains of A. baumannii, 114 (97.49%) were MDR. Strains showed maximum resistant to ceftazidime (99.14%) followed by ciprofloxacin (94.01%). 81.19% of isolates were able to form biofilm, 1.7% of strains were strong-biofilm producers, and 18.80% of them were notable biofilm producers. In this assessment, 42.73% and 36.75% were considered as moderate and weak biofilm-forming isolates, respectively. Conclusion: The high prevalence of A. baumannii in patients with burn wound, and the significant relationship between biofilm formation and resistance among the burn isolates indicate that antibiotic resistance is increasing rapidly, and soon many usable antibiotics will become ineffective medicines for treating patients. This needs an emergency actions and alternative ways to control these problems.