پيشرفت‌هاي اخير در روش‌ها و محلول‌هاي نگه‌دارنده‌ي اعضا به منظور استفاده در پيوند كبد و كليه

Recent Advances in Organ Preservation Solutions and Methods for Using in Liver and Kidney Transplantation

مقدمه: با توجه به پيشرفت‌هاي اخير در روش‌هاي جراحي پيوند، تعداد پيوند اعضا افزايش يافته است. روش و محلول نگهداري عضو پيوندي از عوامل تعيين كننده‌ي نتايج پيوند مي‌باشند. در اين مقاله‌ي مروري، نحوه‌ي نگهداري اعضاي پيوندي و محلول‌هاي مورد استفاده در اين خصوص مورد ارزيابي و مقايسه قرار مي‌گيرند. روش‌ها: جستجو در بانك‌هاي داده‌اي PubMed، Science direct و Google scholar با كليد واژه‌هاي Preservation solutions،Organ transplantation ، Kidney، Pancreas و Liver صورت گرفت و نتايج انواع مطالعات انجام شده در اين زمينه تا سال 2019 مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: هدف از ساخت محلول‌هاي نگه‌دارنده، به حداقل رساندن اين آسيب‌ها با به حداقل رساندن تورم سلولي و فعاليت پمپ‌هاي غشايي و در عين حال، تأمين انرژي مورد نياز سلول مي‌باشد و همچنين، با توجه به شرايط كمبود عضو و گاهي فواصل مكاني طولاني كه بين فرد دهنده و گيرنده‌ي عضو وجود دارد، مطالعات متعددي جهت بهينه كردن روش‌ها و محلول‌هاي نگه‌دارنده براي افزايش زمان نگهداري عضو در جريان است. محلول‌هاي ساخته شده بر پايه‌ي الكتروليت‌ها، آنتي‌اكسيدان‌ها و ساكاريدها مي‌باشد. در حال حاضر، محققان بسياري درصدد يافتن روش‌هايي براي بهينه كردن محلول با استفاده از مهار كننده‌هاي مرگ سلولي در سطح ژني و پروتئيني نظير siRNA اختصاصي براي كاسپازهاي 3 و 8 مي‌باشند. نتيجه‌گيري: با وجود تمام تلاش‌ها، اين محلول‌ها كارايي كافي جهت نگهداري طولاني مدت عضو را ندارند. بنابراين، لازم است تغييراتي براي بهبود عملكرد هر چه بيشتر اين روش‌ها و محلول‌ها ايجاد شود.

Background: The organ transplantation has been developed due to recent advances in transplantation surgery. The method of preservation and the type of preserving solution are determining factors in the outcome of the transplantations. In this review article, we evaluated the process of organ preservation, and compared the employed storage solutions. Methods: The relevant articles published up to the end of 2019 were collected by searching in PubMed, Science Direct, and Google Scholar databases using terms “Preservation Solutions”, “Organ Transplantation”, “Kidney”, “Pancreas”, and “Liver”. Findings: The aim of developing preservation solutions is to minimize the damage through minimizing the cellular edema; decreasing the function of the membrane pumps, and supplying enough energy for viable cells. Additionally, the two problems of organ shortage for transplantation and time period from taking the organ in the procurement organization to delivering it to the transplant center are enough to encourage scientists to improve preservation methods and solutions for prolonging organ preservation time. The main building blocks of preservation solutions are electrolytes, antioxidants, and saccharides. Currently, there are many efforts to optimize solutions by employing cell death inhibitors such as specific siRNA for caspase 3 and caspase 8. Conclusion: In spite of all the efforts, these solutions do not have enough efficiency in preserving the organs for long periods. Hence, it is necessary to optimize preservation methods and solutions’ features to improve their functions.