عنوان مقاله :
اثر پيشدرمان تمرين هوازي بر برخي از شاخصهاي استرسي ريه در برابر سميت ناشي از دوكسوروبيسين
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Pretreatment of Aerobic Training on Some of the Pulmonary Stress Indices against the Toxicity of Doxorubicin
پديد آورندگان :
هاشمي چاشمي، زليخا دانشگاه پيام نور - گروه تربيت بدني، تهران , دبيدي روشن، ولي اله دانشگاه مازندران - دانشكده ي تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، بابلسر
كليدواژه :
پيش درمان , تمرين هوازي , استرس اكسايشي ريه , سالمندي
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين تأثير پيشدرمان تمرين هوازي بر شاخصهاي استرسي و التهابي (Heat shock protein يا HSP70، Superoxide dismutase يا SOD، Malondialdehyde يا MDA و C-reactive protein يا CRP) ناشي از القاي دوكسوروبيسين در بافت ريهي موشهاي صحرايي نر سالمند بود.
روشها: 16 سر موش صحرايي نر به طور تصادفي به دو گروه شاهد (سالمند + دوكسوروبيسين) و مورد (سالمند + دوكسوروبيسين + تمرين) تقسيم شدند. گروه تمرين به مدت سه هفته با سرعت 17-15 متر/دقيقه و زمان 39-25 دقيقه و پنج جلسه در هفته روي نوار گردان دويدند. آزمودنيها 24 ساعت پس از آخرين جلسهي تمرين، محلول دوكسوروبيسين (20 ميليگرم/كيلوگرم) دريافت كردند. 48 ساعت بعد، بافتبرداري انجام شد. براي تحليل دادهها، از نرمافزار SPSS و آزمون One- way ANOVA و آزمون تعقيبي Scheffe استفاده شد.
يافتهها: سه هفته تمرين هوازي فقط موجب افزايش معنيدار HSP70 و SOD و كاهش معنيدار MDA بافت ريهي گروه مورد نسبت به گروه شاهد گرديد.
نتيجهگيري: به نظر ميرسد تمرينات ورزشي قبل از درمان با دوكسوروبيسين در سالمندان، به احتمال زياد تأثير خود را از طريق تغييرات پروتئينهاي حفاظتي سلول در مهار يا كاهش آسيبهاي اكسايشي ايفا ميكنند.
چكيده لاتين :
Background: The purpose of this study was to determine the effect of pretreatment of aerobic training on stress
and inflammatory indices [heat shock protein-70 (HSP70), superoxide dismutase (SOD), malondialdehyde (MDA)
and C-reactive protein (CRP)] induced by doxorubicin in lung tissue of aging male rats.
Methods: 16 male rats were randomly divided into aging + doxorubicin (AD) and aging + doxorubicin +
training (ADT) groups. The training group ran on a treadmill for three weeks at speeds of 15-17 m/minute for
25-39 minutes and five sessions a week. Subjects received doxorubicin (20 mg/kg) 24 hours after the last
training session. The biopsy was taken 48 hours later. Data were analyzed using one-way ANOVA and Scheffe
post hoc test via SPSS software.
Findings: Three weeks of the aerobic training only resulted in a significant increase of HSP70 and SOD, and
decrease of MDA in the lung tissue in the training group compared to the control group.
Conclusion: Doing exercises before treatment with doxorubicin appear to be effective in elderly people,
probably due to changes in the protective proteins of the cell in inhibiting or reducing oxidative damage.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان