كليدواژه :
بهره وري آب , مسائل , سياست گذاري , تشكيلاتي , اقتصادي
چكيده فارسي :
بهبود بهره وري آب در بخش كشاورزي يكي از الزامات استفاده پايدار از منابع آب، پايداري توليد، كاهش تقاضا براي آب، و تأمين امنيت غذايي جمعيت رو به رشد كشور مي باشد. در اين تحقيق با بررسي و تحليل نظرات كارشناسان، صاحبنظران، كشاورزان و در مجموع كليه ذينفعان بخش هاي آب و كشاورزي، مسائل و چالش هاي از نوع نرم افزاري- مديريتي (سياست‌گذاري-تشكيلاتي و اقتصادي- اجتماعي) فراروي بهبود بهره وري آب كشاورزي در ايران تبيين و در قالب درخت هاي سلسله مراتبي موضوع بسط داده شد. بر اساس نتايج، ريشه اصلي مسائل فوق را به ترتيب مي توان در پنج گروه اصلي مسائل1) انطباق ناكافي سياست هاي كشور با بحث بهره‌وري آب، 2) فقدان برنامه عملياتي مديريت توأًمان عرضه و تقاضاي آب كشاورزي، 3) كمبود راهكارها و انگيزه هاي كافي براي سرمايه‌گذاري در جهت توسعه، بهره‌برداري و نگهداري منابع و تأسيسات آبي، 4)كافي نبودن كارآمدي مديريت در برنامه‌ريزي، مطالعه، طراحي و اجرا براي منابع و تأسيسات آبي كشور، و 5) عدم كفايت برنامه‌هاي آموزش، توانمند‌سازي و ظرفيت‌سازي در بهبود بهره‌وري آب طبقه بندي نمود.
چكيده لاتين :
Improvement of water productivity (WP) in the agricultural sector is one of the necessities of sustainable use of water resources, crop production sustainability, water demand reduction, and fulfillment of food security of the increasing population of Iran. Through facilitated brain storming meetings and harvest of the ideas of the experts and resource persons participated from the water and agricultural sectors of the country, the software-managerial (socio-economic and policy–institution) problems, issues, and challenges associated with the improvement of WP in Iran were systematically identified and developed in the form of problem trees. Based on the results, the main socio-economic and policy–institution problems hindering improvement of WP in Iran could be identified in the five following categories namely as: 1) Insufficient accordance of the country’s policies with the WP, 2) lack of proper implemented plans for the integrated management of water supply and demand, 3) lack of proper measures, incentives, and or motivation for investing on the development and of the water resources and O&M of the water infrastructures, 4) low levels of efficiencies in the planning, study, design, and implementation of the country’s water resources and associated infrastructures, and 5) insufficient activities on training and capacity building programs require for the improving of WP.
