تخصيص توان و انتخاب رله بر پايه روابط اجتماعي و جمع‌آوري انرژي در ارتباطات دستگاه به دستگاه مبتني بر رله

با افزايش روزافزون تقاضاي خدمات، در نسل پنج، راه‌حل‌هايي براي انتقال داده به‌صورت محلي بر پايه شيوه­هاي انرژي كارآمد مطرح شده است. يكي از اين روش‌ها، ارتباطات دستگاه به دستگاه (D2D) است كه به‌عنوان يك روش اميدبخش براي بهبود ظرفيت و كاهش مصرف توان در شبكه­هاي بيسيم مطرح ‌شده است. ارتباطات D2D به كاربران سلولي كه در نزديكي هم قرار دارند، اين امكان را مي­دهد كه به‌طور مستقيم و بدون گذر از ايستگاه پايه به مبادله اطلاعات بپردازند. از طرف ديگر، مي‌توان از رله كمكي در ارتباطات D2D استفاده كرد. انتخاب مناسب رله يكي از مسائل مهم در به حداكثر رساندن توان عملياتي شبكه است. اين انتخاب مي­تواند بر اساس شرايط فيزيكي، ميزان انرژي و روابط اجتماعي باشد. در اين مقاله، الگوريتمي جديد جهت انتخاب بهينه رله بر پايه اين سه پارامتر بيان‌شده و ميزان تأثير هركدام مورد مطالعه قرارگرفته است. جهت يافتن توان بهينه تخصيصي به رله و كاربران D2D، يك مسئله بهينه­سازي با هدف حداكثر كردن بازده انرژي سيستم تنظيم و حل گرديده است. نتايج شبيه­سازي نشان مي­دهد كه انتخاب رله بر اساس تركيب مناسب پارامترهاي روابط اجتماعي، برداشت انرژي و شرايط فيزيكي مي‌تواند بهره­وري انرژي شبكه را به‌طور چشم­گيري افزايش ­دهد.

This Article has no English Abstract.