شيوه‌هاي مدل‌‌سازي كانال مخابرات نوري بي‌سيم زير آب

ايده استفاده از مخابرات نوري فضاي آزاد در درياها با توجه به دلايل علمي و اقتصادي در راستاي بررسي آب­هاي طبيعي با سرعت چشم­گيري توسعه يافته است. مخابرات نوري بي­سيم زير آب (UWOC) فنآوري تازه­اي است كه از حامل­هاي نوري براي انتقال اطلاعات در آب استفاده مي­كند. استفاده از امواج نوري در مقايسه با امواج صوتي، سرعت انتقال و پهناي باند ارسال اطلاعات را به­طور چشم­گيري افزايش مي­دهد. از طرفي، استفاده از امواج نوري محدود به فواصل كوتاه مي­شود زيرا جذب آب در فركانس­هاي نوري شديد است. به علاوه، عوامل ديگر از جمله پراكندگي چندگانه و اغتشاش سبب كاهش عملكرد سيستم UWOC مي­شوند. با توجه به ويژگي­هاي منحصر به فرد آب، مدل­هاي كانال مربوط به مخابرات نوري فضاي آزاد براي كانال­هاي UWOC مناسب نيستند و براي داشتن نرخ داده و نرخ خطاي قابل قبول در ارتباط نوري زير آب لازم است اثر عوامل كليدي بر انتشار نور به دقت در مدل­ كانال در نظرگرفته شود. در اين راستا، اين مقاله به بررسي مدل­هاي كانال UWOC موجود در تحقيقات گذشته مي­پردازد. در اين مدل­ها به­طور خاص، اثر عوامل جذب، پراكندگي و اغتشاش درنظر گرفته شده­اند. مطالعه روش­هاي مدل­سازي به ارائه يك مدل جامع و فراگير، كمك شاياني خواهد كرد.

This Article has no English Abstract.