تدوين الگوي آموزش تاب آوري ويژه كودكان مبتلا به درد شكمي عملكردي: رويكردي كيفي

تاب آوري به عنوان سازه اي مثبت و تأثيرگذار بر كنش و واكنش هاي انسان، نقشي سازنده و ارزشمند براي سازگاري و مقابله با شرايط مختلف براي انسان در تمام سنين فراهم مي سازد. هدف اين پژوهش تدوين الگوي آموزش تاب آوري ويژه كودكان مبتلا به دردهاي شكمي عملكردي با استفاده از تحليل محتواي كيفي رويكرد قياسي بود. روش بررسي: روش اين پژوهش، تحليل محتواي قياسي بود. نمونه گيري به صورت هدفمند آغاز شد. از اين رو از 30 منبع نوشتاري با موضوع تاب آوري استفاده گرديد. سپس محتواي كتاب ها و مقاله ها از نظر اجزاء و مؤلفه هاي تاب آوري مورد تحليل قرار گرفت. در اين بررسي ابتدا مؤلفه هاي تاب آوري استخراج شد، سپس در قالب مضمون اصلي، مؤلفه اصلي و مؤلفه فرعي طبقه بندي شد. سپس در مرحله آخر نيز اعتبار و پايايي الگوي مذكور بررسي گرديد. يافته ها: در كل شش مضمون اصلي و هفده مؤلفه اصلي به دست آمد. مضمون هاي اصلي شامل: شايستگي و مهارت هاي فردي، شايستگي هيجاني، شايستگي ادراكي رفتاري، شايستگي و حمايت خانوادگي، توانايي جلب حمايت اجتماعي مدرسه اي و شايستگي اجتماعي و مؤلفه هاي اصلي عبارتند از: مهارت هاي فردي/ شايستگي هاي روان شناختي، خودارزيابي محوري مثبت، سرمايه روان شناختي، مقابله با استرس، تنظيم هيجان/كنترل هيجان، تنظيم عواطف/كنترل عواطف، كنترل ادراكي/كنترل رفتاري، مقابله ادراكي/مقابله رفتاري، شايستگي والديني، دلبستگي و تعلق ايمن، انسجام و پيوستگي، مشاركت، جلب حمايت، تعلق، ارتباط با همسالان، شايستگي مبتني بر مهارت هاي اجتماعي و مهارت هاي ارتباطي. نتيجه گيري: مدل تاب آوري ويژه كودكان مبتلا به دردهاي شكمي عملكردي كه در اين پژوهش به دست آمد و تدوين گرديد، در صورت بندي آموزش تاب آوري به كودكان مبتلا به شكم درد واكنشي قابل استفاده است

Resilience is a positive and influential construct for human actions and reactions, providing human beings of all ages a constructive and valuable role for adaptation and coping with different conditions. The aim of the present study was to develop a model of resilience training for children with functional abdominal pain syndrome using deductive qualitative content analysis technique. Materials and Methods: The research employed an analytical content analysis technique. The purposive sampling method was used to select 30 written sources about the subject of resilience. Then the contents of books and articles were analyzed to find resilience components. In this study, the resilience components were first extracted, then as the main theme, the main component and sub-components were classified. Finally, the validity and reliability of the above mentioned model were examined. Results: Totally, six main themes and 17 main components were obtained. The main themes included: individual competence and skills, emotional competence, cognitive behavioral competence, family competence and support, ability to attract social support, and social competence. The main components were: individual skills/psychological competencies, positive axial self-assessment, psychological capital, coping with stress, emotional regulation/emotion control, emotional regulation/emotional control, perceptual control/behavioral control, perceptual coping/behavioral coping, parenting competence, secure attachment, cohesion and continuity, participation, support attraction, belongingness, communication with peers, and competence based on social and communication skills. Conclusion: The resilience training model for children with functional abdominal pain syndrome, which developed in this study, can be used in the formulation of resilience training for children with functional abdominal pain syndrome.