مدلي رياضي مبتني بر تحليل پوششي داده ها براي تعيين استراتژي‌هاي رقابتي با درنظرگرفتن اندازه سازمان و پارامترهاي همبسته (كاربرد موردي صنعت بيمه)

A DEA-based Mathematical Model to Determine the Competitiveness Strategies, Considering the Correlation Between parameters of and size of DMUs: Case Study in Insurance Industry

از آنجايي كه سهم بازار كسب شده به عنوان يك شاخص كليدي در شركت‌هاي بيمه و يك پارامتر از نوع همبسته قلمداد مي‌شود، (مجموع سهم بازار كسب شده توسط تمام رقبا بر حسب درصد برابر صد در صد است )، از طرفي حداكثر مقدار قابل كاهش در ميزان منابع بكار رفته (ورودي‌ها) جهت رسيدن به مرز كارايي تابعي از ميزان بزرگي ورودي مي‌باشد، با اين حال مدل‌هاي كلاسيك DEA قادر به در نظر گرفتن موارد ذكر شده نيستند. لذا معمولاً نتايج حاصل از مدل‌هاي مذكور غير واقعي بوده و معتبر نيستند، در اين تحقيق يك مدل رياضي مبتني بر DEA جهت تعيين استراتژي‌هاي رقابتي با در نظر گرفتن پارامترهاي همبسته و اندازه سازمان‌هاي بيمه ارايه شده است، نتايج حاكي از اين بود كه بكارگيري مدل پايه اي CCR جهت حل مسأله مورد بررسي داراي نتايجي غير عملي و متناقض با شرايط و محدوديت‌هاي دنياي واقعي است. اين در حالي است كه مدل پيشنهادي تحقيق بسيار كاراتر عمل كرده و نتايج حاصل از آن حاكي از اين بود كه مدل پيشنهادي، نقاط ضعف مدل هاي پايه‌اي DEA را در حوزه اين مسايل به خوبي برطرف كرده است.

Since the acquisition of the market share is a correlational parameter, (the sum of the total market share of the competing organizations must be 100 percent) and the maximum in the present study, a DEA-based mathematical model was proposed to specify the competition strategies considering the correlational parameters and the magnitude and dimensions of insurance organizations. To examine the efficiency and the reliability of the proposed model, a real problem was solved in the domain of insurance industry and the results were compared with those of the basic CCR model. The findings revealed that the use of the basic CCR model to solve the problem produces unrealistic results that contradict the conditions and constraints of the real world. This was the case despite the fact that the proposed model proved more efficient and the results suggested that the proposed model improved the weaknesses of the basic DEA models in the domain of insurance institutes.