نقش واسطه اي بي اشتياقي اخلاقي در رابطه‌ بين صفات تاريك شخصيت و استعداد خيانت زناشويي

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه‌ صفات تاريك شخصيت با استعداد خيانت زناشويي و نقش بي اشتياقي اخلاقي به عنوان يك متغير واسطه انجام شد. بدين منظور، 204 نفر از منطقه 8 تهران به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند و پرسشنامه استعداد خيانت زناشويي پولات (2006)، پرسشنامه صفات تاريك شخصيت جانسون و وبستر (2010) و پرسشنامه بي اشتياقي اخلاقي بندورا (1995) را تكميل نمودند. تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون انجام گرفت. تحليل يافته ها نشان داد هر يك از صفات تاريك شخصيت همبستگي معنادار با متغيرهاي بي اشتياقي اخلاقي و استعداد خيانت زناشويي دارند و همچنين بي اشتياقي اخلاقي همبستگي معنادار با استعداد خيانت زناشويي دارد. از سوي ديگر، صفات خودشيفتگي و ماكياول گرايي علاوه بر اثر مستقيم، به واسطه بي اشتياقي اخلاقي بر استعداد خيانت زناشويي تاثير غيرمستقيم دارد. در نهايت، با توجه به يافته ها مي توان بيان كرد كه بي اشتياقي اخلاقي در رابطه بين صفات خودشيفتگي و ماكياول گرايي با استعداد خيانت زناشويي نقش واسطه را ايفا مي كند.