ارزيابي كارايي شبكه پايش كيفي دشت خانميرزا با استفاده از تئوري آنتروپي گسسته

كيفيت مناسب اطلاعات ثبت‌شده در شبكه‌هاي پايش در طراحي و بهره برداري پايدار از پروژه‌هاي آبـي نقش مهمي ايفا مي‌كند. از اين نظر جهت ايجاد شبكه‌اي بهينه و كارآمد، شبكه‌هاي پايش بايسـتي به‌صورت دوره‌اي با توجه به نياز و طرح‌هاي توسعه منابع آب پيش روي، مورد ارزيابي قرار گيرنـد. در ايـن پژوهش، ارزش منطقه‌اي ايستگاه‌هاي پايش كيفي آب زيرزميني دشت خانميرزا با استفاده از تئوري آنتروپي مورد بررسي قرارگرفته است. استفاده از تئوري آنتروپي گسسته، محدوديت نرمال بودن داده‌ها در تحقيقـات قبلي را مرتفع مي‌نمايد. با در نظر گرفتن گروهي از شاخص‌هاي آنتروپي همانند آنتروپـي مـرزي، آنتروپـي مشترك، شاخص‌هاي اطلاعات ارسال‌شده و دريافت شده توسط هر ايستگاه و شاخص انتقال اطلاعات بين ايستگاه به تعيين ايستگاه‌هاي شاخص و مناطق ضعيف از نظر تبادل اطلاعات در شبكه پايش دشت پرداخته‌شد. آناليز حساسيت نحوه كلاس‌بندي اطلاعات نشان مي‌دهد كـه مقادير شاخص‌هاي آنتروپي به تغيير فاصله كلاس‌بندي اطلاعات حسـاس، امـا رتبه‌بندي ايستگاه‌ها حساسيت بسيار كمي را از خود نشان مي‌دهد. نتايج صحت سنجي حاكي از اين است كـه تئـوري آنتروپـي قابليت خوبي جهت كمي كردن ارزش منطقه‌اي چاه‌هاي نمونه برداري در يـك شـبكه پايش دارد و مقايسه آن با ضريب همبستگي اطلاعات بين ايستگاه‌ها نشان مي‌دهد كـه جهـت تعيـين مؤثرترين و ضعيف‌ترين ايستگاه‌ها مي‌توان از روش ساده ضريب همبستگي استفاده نمود.