ارزيابي كيفيت آب زيرزميني استان بوشهر با استفاده از شاخص كيفي آب

منابع آب زيرزميني در آبخوان‌هاي استان بوشهر به شدت تحت تأثير عواملي نظير نزديكي به دريا، شوري بالا، قرارگيري بر روي منابع عظيم نفت و گاز و همچنين پساب كشاورزي قرار دارند. بنابراين لزوم ارزيابي وضعيت كيفي آب امري ضروري به نظر مي‌رسد. در اين پژوهش با آزمايش و تعيين پارامترهاي شيميايي نمونه آب‌هاي برداشتي از چاه‌هاي آب شرب در استان بوشهر در طي مهر و موم‌هاي 1387 تا 1390، شاخص‌هاي كيفي آب (WQI)و ساير پارامترهاي شيميايي مؤثر محاسبه شد. تعداد 360 نمونه آب در مهر و موم‌هاي 87 تا 90 (4 دوره)، از چاه‌هاي مـورد بهره‌برداري در نقـاط مختلف استان جمع‌آوري شد . با رسم منحني‌هاي هم شاخص كيفي آب زيرزميني، نمايي واضح از كيفيت آب در شهرستان‌هاي مختلف استان بوشهر به دست آمد. بر اين اساس، آب در شهرستان جم بهترين كيفيت را دارد و پـس از آن به ترتيب شهرسـتان دشتستان و شهرستان دشتي قرار مي گيرند. شهرستان كنگان در مقايسه، نامناسب‌ترين كيفيت آب را دارا مي باشد. به‌طور كلي، روند تغييرات كيفيت آب زيرزميني در استان بوشهر در طي مهر و موم‌هاي مورد مطالعه منفي است و مديريت منابع آب زيرزميني در استان بوشهر ضروري به نظر مي‌رسد.