بهبود هماهنگي مقاوم رله‌هاي ديستانس و اضافه جريان با انتخاب مشخصه عملكرد‌ مناسب براي رله‌هاي اضافه جريان به كمك الگوريتم تركيبي ژنتيك و برنامه‌ريزي خطي

رله‌هاي ديستانس و اضافه جريان، نقش كليدي در حفاظت خطوط انتقال در سيستم‌هاي انتقال و فوق توزيع دارند. شبكه‌هاي قدرت، عدم قطعيت‌هاي ساختاري مختلفي دارند؛ ازجمله اين عدم قطعيت‌ها، خروج خطوط به‌صورت برنامه‌ريزي شده يا نشده است. در صورت وقوع اين عدم قطعيت‌ها، ماتريس امپدانس شبكه و دامنه و توزيع جريان خطاي عبوري از رله‌ها تغيير مي‌كند كه اين تغييرات سبب تغيير ضرايب قيود هماهنگي مي‌شود؛ بنابراين، امكان عملكرد نابه‌جاي رله‌ها و انتخابگرنبودن سيستم حفاظتي در اثر تغييرات اين ضرايب وجود دارد. به‌منظور داشتن هماهنگي مقاوم، بايد قيود هماهنگي ناشي از ساختارهاي مختلف در مسئله هماهنگي لحاظ شود. در چنين شرايطي، زمان عملكرد رله‌ها به‌منظور ارضاي تمامي قيود افزايش مي‌يابد. در اين مقاله، انتخاب مشخصه مناسب از بين مشخصه‌هاي استاندارد براي رله‌هاي اضافه جريان براي كاهش زمان عملكرد رله‌ها باوجود داشتن هماهنگي مقاوم پيشنهاد شده است. ديدگاه پيشنهادي روي سيستم‌هاي‌ تست 8 شينه و 14 شينه IEEE ارزيابي شده است. نتايج شبيه‌سازي‌ها نشان مي‌دهند كه با اعمال ديدگاه پيشنهادي به مسئله هماهنگي رله‌هاي ديستانس و اضافه جريان، زمان عملكرد رله‌ها با حفظ عملكرد صحيح آنها، باوجود تغيير ساختار شبكه، به‌طور چشمگيري كاهش مي‌يابد.