واكاوي نظريه‏ انتقادي در گفتمان هنر اجتماعي-سياسي پست‏مدرن

طرح مواضع پست‏مدرنيسم و نظريه‏انتقادي در جامعه قرن بيستمي، ابعاد جديدي در رويكرد تفكر انتقادي به‏وجود آورد. تأثيري كه نظريه‏انتقادي بر انديشه سياسي، فرهنگي و جامعه‌شناسي در ‌نقد و دگرگون‎ساختن جامعه مطرح‏كرد، موضعي مقابل شرايط سلطه و سركوب بود. از سويي پست‏مدرن، نگرش انتقادي به مدرن در همه ابعاد است؛ اين دو جريان،‏ حركتي به سوي نوع جديدي از جامعه عقلاني را ايجاد كردند. از آنجايي كه هنر نمود روح دوران در جوامع است، در دوران معاصر با نگرشي نقادانه، شيوه بازتوليد هنري را در عصر پسامدرن معرفي مي‏نمايد كه معرف سير تحولات جوامع در كنش اجتماعي تحت‏عنوان هنر متعهد است. پژوهش حاضر با روش توصيفي-تحليلي و با استناد به منابع كتابخانه‏اي در تلاش است تا با اين فرض كه نمونه‏هاي هنرِانتقادي كه با ايجاد آگاهي و بيداري اجتماعي در پي عدالت‏اجتماعي در برابر نظام سلطه در جوامع معاصر است، هنر متعهد را با درنظرداشتن شيوه‏ انتقادي هنر پست‏مدرن و نظريه‏‏انتقادي (قرائت هوركهايمر و آدورنو) مطالعه كند. بنابراين مي‏توان نتايج را براساس تحليل نمونه‏هاي هنر در حيطه بيان اجتماعي و سياسي بدين‏‏صورت تبيين‏نمود: هنرِانتقادي در نگرش اجتماعي-سياسي نمود بيان اعتراضي-‏اجتماعي هنر با ويژگي‏هاي پست‏مدرن است كه با مطرح‏شدن صداي مخالف و زير سئوال‏بردن ساختار قدرت، بيانگر شكل تحقق‏يافته نظريه‏انتقادي است.