تحليل نمادشناسي نقوش سنگ مزارات اسلامي موزه شهر اهر

با توجه به اهميت موضوع معاد در جهان‌بيني اسلامي، مسئله تدفين در اسلام، جايگاهي ويژه دارد. همين امر سبب شده است تا در گستره وسيعي از ايران، سنگ‌مزاراتي با علائم و نقش‌هاي گوناگون برجاي بماند. شهر اهر داراي تعداد زيادي از سنگمزارات است و حياط موزه اين شهر، يكي از غني‌ترين مجموعه‌هاي سنگ‌مزارات شمال‌غرب ايران، شناخته مي‌شود. اين سنگ‌مزارات، فاصله زماني از دوره ايلخاني تا قاجار را دربرمي‌گيرند كه هم‌زمان با گسترش شهرنشيني، از مكان‌هاي اصلي خود (گورستان‌هاي داخل شهر و همچنين روستاهاي اطراف)، جابجا شده و به اين موزه منتقل شده‌اند. در اين پژوهش بنيادي تلاش مي‌شود با روش توصيفي تحليلي و جمع‌آوري اطلاعات به كمك مطالعات ميداني و اسناد و منابع كتابخانه‌اي، نقوش روي اين سنگ‌مزارات با رويكرد نمادشناسي مورد مطالعه قرار گيرد. در پژوهش حاضر سعي شده است به يك سوال پاسخ داده شود: نقوش سنگ‌مزارات موزه اهر از لحاظ مضمون و نمادشناسي شامل چه مفاهيمي هستند؟ براساس اين مطالعه، مشخص گرديد كه بيشتر نقوش موجود بر روي سنگ‌مزارات موزه اهر مربوط به دوره صفويه بوده كه با انواع مختلفي از نقشمايه‌هاي كتيبه‌اي، هندسي، محرابي، ابزارآلات جنگي و صحنه‌هاي روايي تزيين شده‌اند كه شواهد مستقيمي از اعتقادات عصر خود را به نمايش مي‌گذارند.