بررسي تأثير امدادرساني به‌موقع به وضعيت مجروحين و مصدومان در تصادفات نقاط حادثه‌خيز شبكه راه‌ها در كاهش شدت خسارات وارده با استفاده از نرم‌افزارARC GIS (مطالعه موردي محورهاي پليس‌راه ملاير-همدان)

تصادفات جاده‌اي همواره خسارات مالي و جاني فراواني را به جامعه وارد مي‌سازد. برنامه‌ي مديريت حوادث جاده‌اي براي كنترل، رسيدگي و كاهش آثار تصادفات جاده‌اي تدوين گرديده است. در اين برنامه هدف، رسيدگي به‌موقع و كارا به حوادث رخ‌داده در كمترين زمان ممكن است. در اين برنامه نيروهاي مختلفي درگير هستند كه ازجمله آن‌ها مي‌توان به نيروهاي امداد و نجات اشاره كرد. مهم‌ترين عامل در سيستم امدادرسان زمان رسيدن امدادگران به صحنه‌ي تصادف است كه از فاكتورهاي اصلي كاهش زمان رسيدن به بالين مجروحين موقعيت پايگاه‌هاي اورژانس مي‌باشد. در كشور ايران توجه چنداني به موضوع مكان‌يابي ايستگاه‌هاي اورژانس نمي‌شود و پايگاه‌هاي فعلي امدادرسان بدون در نظر گرفتن مكان‌هاي حادثه‌خيز و با اعمال روش‌هاي غير كارشناسي انتخاب مي‌شوند؛ كه پيامدهاي منفي بسياري ازجمله تأخيرهاي ناشي از روش‌هاي سنتي امدادرساني پس از درخواست امداد را به دنبال دارد. اين تحقيق به بررسي تأثير امدادرساني به‌موقع به وضعيت مجروحين و مصدومان در تصادفات نقاط حادثه‌خيز و كاهش شدت خسارات وارده در محورهاي پليس‌راه همدان-ملاير طي سال هاي 1395، 1396و1397در دوره سه‌ساله مورد تحليل قرار گرفت. روش انجام اين پژوهش از نوع تحليليتوصيفي است كه با استفاده از آمار تصادفات سه‌ساله، نقاط حادثه‌خيز قلمرو پژوهش شناسايي‌شده و سپس پايگاه هاي اورژانس موجود در منطقه و محدوده هاي تحت پوشش استاندارد آن ها شناسايي شدند. با مقايسه نقاط حادثه‌خيز و تصادفات منجر به فوت در مناطق تحت پوشش استاندارد و ساير مناطق اين نتيجه حاصل شد كه امدادرساني به‌موقع به حادثه ديدگان از شدت خسارات تصادف به‌طور معني‌داري كم مي كند